ITPP1/443-1062/09/DM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 4 listopada 2009 r.) uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kosztów przesyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów przez Internet - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 4 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 22 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania kosztów przesyłki ponoszonych w związku ze sprzedażą towarów przez Internet.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Prowadzi Pani sprzedaż wysyłkową sprzedając różne towary w Internecie. Po dokonanym zakupie klient uiszcza cenę towaru powiększoną o uśredniony koszt przesyłki. Z uwagi na to, że „poczta jest zwolniona z podatku VAT”, na poczcie płaci Pani kwotę netto i taką również otrzymuje fakturę z poczty. Kwotę za przesyłkę jaką musi uiścić klient ustala Pani sama, jako „uśredniony, potencjalnie przewidziany koszt”, gdyż nie jest w stanie stwierdzić przed wysłaniem ile będzie kosztowała przesyłka i określiła ją Pani w wysokości 9 zł. Jednakże opłaty uiszczane w urzędzie pocztowym są różne, przykładowo 6 zł, a niekiedy 11 zł. A zatem nigdy nie jest to opłata stała, tak więc z wpłaconej przez klienta kwoty pozostaje Pani jakaś część, bądź też w sytuacji, gdy przesyłka jest droższa, musi dokonać odpowiedniej dopłaty. W sytuacji, gdy pobiera Pani kwotę w wysokości 9 zł, a na poczcie uiszcza kwotę w wysokości 6 zł „netto”, zostaje 3 zł, a więc „zysk”. Posiada Pani kasę fiskalną i zobowiązana jest wykazać wszystko na paragonie oraz dołączyć go do przesyłki. Nie znając ceny jaka zostanie zapłacona na poczcie, ewidencjonuje Pani na kasie „wartość towaru plus osobna pozycja przesyłka 9 zł”. W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że zajmuje się sprzedażą wysyłkową i korzysta z usług Poczty Polskiej, klient kupując produkt płaci za towar oraz za przesyłkę. Większość sprzedawanych przez Panią towarów, tj. kosmetyki, odzież, agd, opodatkowana jest 22% stawką podatku od towarów i usług. Poczta Polska jest zwolniona od podatku i Pani otrzymuje faktury z „zerową” stawką podatku od towarów i usług. Nie jest Pani zorientowana, czy kwota przesyłki ma być przez Panią ewidencjonowana „na stawce zerowej”, czy ma być objęta 22% stawką podatku od towarów i usług. W chwili obecnej nalicza Pani 22% stawkę podatku, lecz w urzędzie skarbowym uzyskała informację, że powinna stosować stawkę zerową. W opłacie, którą pobiera Pani od klienta zawarty jest podatek od towarów i usług, co stanowi wysokie obciążenie, gdyż podatek ten nie jest w żaden sposób zwracany, ewidencjonuje Pani na kasie kwotę objętą stawką podatku, a na poczcie opłaca znaczki bez podatku i dostaje faktury bez podatku, czyli nadpłaca 22% całkowicie za nic.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy koszt przesyłki obowiązana jest Pani wykazać z 22% stawką podatku od towarów i usług, czy też należy „nabijać na kasie fiskalnej stawkę zero – zwolnioną z VAT”...

Zdaniem Wnioskodawcy, towar należy ewidencjonować przy zastosowaniu właściwej dla niego stawki podatku, lecz koszt opłaty pocztowej, tak jak poczta, powinien być wykazany na „zerowej” stawce podatku od towarów i usług, gdyż poczta polska jest zwolniona od podatku. A zatem, „nabijając” pozycje na paragonie fiskalnym, w Pani ocenie, powinna postąpić w następujący sposób „towar xx zł z VAT odpowiedni do towaru, 9 zł przesyłka 0% zw.”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do tej ustawy. Pod pozycją 2 załącznika nr 4 zostały wymienione usługi świadczone przez pocztę państwową, oznaczone według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług symbolem 64.11.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż dokonuje Pani sprzedaży przez Internet towarów opodatkowanych 22% stawką podatku. Koszty przesyłki ustaliła Pani w „średniej” wysokości na poziomie 9 zł. Ponadto poczta wystawia Pani fakturę na usługi, stosując zwolnienie od podatku. Koszt przesyłki, według Pani, powinien być ujęty na wystawionym paragonie w oparciu o otrzymaną fakturę z poczty, ze stawką „0% zw.”.

Ustosunkowując się do powyższego w pierwszej kolejności zauważyć należy, iż błędnym jest utożsamianie przez Panią zwolnienia od podatku od towarów i usług z zerową stawką podatku. Ponadto wskazać także trzeba, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z pozycją 2 załącznika nr 4 do niej, ma szczególny, podmiotowy charakter i dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych przez jeden podmiot, tj. pocztę państwową na rzecz podatnika (zleceniodawcy). Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami. Z tych też względów, z uwagi na to, iż nie jest Pani podmiotem wymienionym w poz. 2 załącznika nr 4 do cyt. ustawy, koszt dostarczenia towarów do klienta nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy wskazanych regulacji.

Jednocześnie wskazać należy, że z zapisu art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Dokonując sprzedaży towarów, sprzedawca dokonuje wyłącznie dostawy towarów, nie świadczy usług pocztowych. Koszty dodatkowe które ponosi, wchodzą w skład jego podstawowej czynności, jaką jest sprzedaż towarów. Zatem stanowiąca taki koszt dodatkowy, między innymi, opłata pocztowa, jest jednym z poniesionych kosztów związanych ze świadczeniem głównym, która w efekcie kształtuje kwotę ostateczną żądaną od nabywcy. Wynika z tego, iż koszty przesyłki ponoszone w związku ze sprzedażą towarów, jako element świadczenia zasadniczego, winny zwiększać kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów i być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji tego świadczenie czyli sprzedaży towarów.

W opisanej sprawie, kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy, obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dokonywaną przez Panią sprzedażą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, zatem koszt przesyłki stanowi jeden z elementów kalkulacyjnych, kształtujących kwotę należną. Z tych też względów, w tym konkretnym przypadku, cała kwota, którą zobowiązany jest uiścić po dokonanym zakupie klient, obejmującą – jak wskazano we wniosku – cenę towaru powiększoną o ustalony przez Panią w wysokości 9 zł koszt przesyłki, powinna zostać zaewidencjonowana w kasie fiskalnej jako obrót, pomniejszony oczywiście o kwotę należnego podatku, gdyż świadczona jest w tym przypadku jedna dostawa określonego towaru wraz z kosztami jego wysyłki. W konsekwencji z uwagi na to, iż dokonuje Pani sprzedaży towarów opodatkowanych podstawową, 22% stawką podatku od towarów i usług, koszty wysyłki są de facto opodatkowane 22% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.