ILPP2/443-306/10-2/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej, przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 16 lutego 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty stawki podatku w przypadku remontów wykonywanych w obiektach sklasyfikowanych zgodnie z PKOB pod symbolem 1264 – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty stawki podatku w przypadku remontów wykonywanych w obiektach sklasyfikowanych zgodnie z PKOB pod symbolem 1264.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej i prowadzi działalność związaną ze świadczeniem usług medycznych. Posiada dwie przychodnie z poradniami m.in. chirurgicznymi oraz rehabilitacyjnymi. Jedna przychodnia znajduje się w budynku wynajmowanym od Spółdzielni Mieszkaniowej, druga mieści się w budynku, który jest własnością Zainteresowanego. Mimo, iż Wnioskodawca jest najemcą lokalu i płaci regularnie czynsz, wszelkie remonty łącznie z instalacją windy dokonuje z własnych środków. Od samego początku Zainteresowany modernizował i przystosowywał budynki obu przychodni do aktualnych wymagań dotyczących placówek służby zdrowia. Wykonawcy wszystkich dotychczasowych remontów obciążali go stawką 22%.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych budynki Wnioskodawcy znajdują się w grupie 1264 – „Budynki szpitali i zakładów opieki medycznej. Klasa obejmuje: Budynki instytucji świadczących usługi medyczne i chirurgiczne oraz pielęgnacyjne dla ludzi, sanatoria, szpitale długoterminowe lecznictwa, szpitale psychiatryczne, przychodnie, poradnie, żłobki, ośrodki pomocy społecznej dla matki i dziecka, szpitale kliniczne, szpitale więzienne i wojskowe, budynki przeznaczone do termoterapii, wodolecznictwa, rehabilitacji, stacje krwiodawstwa, laktaria, kliniki weterynaryjne itp. Budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych itp. Klasa nie obejmuje: Domów opieki społecznej (bez opieki medycznej) dla ludzi starszych lub niepełnosprawnych itp. (1130)”, co sugerowałoby, iż zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług Zainteresowany winien być obciążony jedynie 7% stawką VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zgodnie z ww. PKOB i ustawą o VAT Wnioskodawca może prosić wykonawców o wystawienie faktur korygujących z 22%-ej na 7% stawkę VAT...

A jeżeli tak to jaki czas wstecz Zainteresowany może dokonywać korekt z tego tytułu...

2. Czy urządzenie dźwigowe montowane w budynku wynajmowanym od Spółdzielni Mieszkaniowej również może być objęte 7% stawką VAT-u...

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, iż budynki znajdują się wg PKOB w grupie 1264 (przychodnia) to zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku winna wynosić 7%.

Wszystkie wymienione instytucje, tj. szpitale i zakłady opieki zdrowotnej objęte są zgodnie z art. 41 ust. 2 stawką podatku VAT 7%.

Natomiast ust. 12 art. 41 ograniczający zastosowanie stawki 7% dotyczy jedynie wszystkich innych budynków zakładów opieki medycznej o charakterze domów opieki społecznej korzystających ze społecznego programu mieszkaniowego.

W przypadku wszystkich innych budynków zakładów opieki medycznej wymienionych w grupie 1264 PKOB winien mieć zastosowanie art. 41 ust. 2. Szpitale i przychodnie nie są objęte społecznym programem mieszkaniowym, a więc do nich nie może stosować się art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług ograniczający ust. 2 tego artykułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust.1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12 ustawy, do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 7% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, w myśl § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Art. 2 pkt 12 ustawy zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, ustawodawca wprowadził preferencyjną stawkę opodatkowania dla szeroko rozumianych usług budowlanych wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (z wyłączeniem lokali użytkowych) oraz w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach niemieszkalnych. Ponadto 7% stawką VAT opodatkowane są również usługi budowlane wykonywane w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264, lecz jedynie w sytuacji, gdy w budynkach tych będzie świadczona, przez instytucje ochrony zdrowia, usługa zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że usługi budowlane wykonywane w budynkach sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 1264 będą opodatkowane 7% stawką VAT jedynie w przypadku, gdy odbiorcą tych usług będzie instytucja świadcząca sensu stricte usługę zakwaterowania (realizacja celu mieszkaniowego) z opieką lekarską i pielęgniarską, które są celem podmiotu świadczącego te usługi.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z cyt. wyżej rozporządzeniem do klasy 1264 zalicza się: Budynki szpitali i zakładów opieki medycznej. Klasa ta obejmuje:

* budynki instytucji świadczących usługi medyczne i chirurgiczne oraz pielęgnacyjne dla ludzi,

* sanatoria, szpitale długoterminowego lecznictwa, szpitale psychiatryczne, przychodnie, poradnie, żłobki, ośrodki pomocy społecznej dla matki i dziecka,

* szpitale kliniczne,

* szpitale więzienne i wojskowe,

* budynki przeznaczone do termoterapii, wodolecznictwa, rehabilitacji, stacje krwiodawstwa, laktaria, kliniki weterynaryjne, itp.,

* budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych, itp.

Klasa nie obejmuje: Domów opieki społecznej (bez opieki medycznej) dla ludzi starszych lub niepełnosprawnych, itp. (1130).

Należy zauważyć, że wymienione wyżej „Budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych, itp.” stanowią odrębną od szpitali i sanatoriów, przychodni i poradni grupę budynków.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej i prowadzi działalność związaną ze świadczeniem usług medycznych. Posiada dwie przychodnie z poradniami m.in. chirurgicznymi oraz rehabilitacyjnymi. Jedna przychodnia znajduje się w budynku wynajmowanym od Spółdzielni Mieszkaniowej, druga mieści się w budynku, który jest własnością Zainteresowanego. Mimo, iż Wnioskodawca jest najemcą lokalu i płaci regularnie czynsz, wszelkie remonty łącznie z instalacją windy dokonuje z własnych środków. Od samego początku Zainteresowany modernizował i przystosowywał budynki obu przychodni do aktualnych wymagań dotyczących placówek służby zdrowia. Wykonawcy wszystkich dotychczasowych remontów obciążali go stawką 22%. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych budynki sklasyfikowane są w grupie 1264.

Tutejszy Organ zauważa, że przychodnie z poradniami m.in. chirurgicznymi oraz rehabilitacyjnymi przeznaczone są do diagnozowania, leczenia i rehabilitacji tych chorych, których stan nie wymaga całodobowej opieki lekarsko-pielęgniarskiej. Tym samym należy stwierdzić, że przychodnie, nie są instytucjami których celem jest świadczenie usług zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską. Zatem brak jest podstaw prawnych do uznania, iż usługi budowlane (remonty) wykonywane w tych budynkach będą korzystały z preferencyjnej stawki opodatkowania, bowiem w przedmiotowej sytuacji nie znajdą zastosowania przepisy art. 41 ust. 12a ustawy o VAT i § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że świadczone przez wykonawców usługi remontowe, wykonywane w budynkach sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 1264 – przychodnie, podlegają opodatkowaniu wg stawki podstawowej, tj. 22%.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do dokonania korekty podatku i wystawienia faktur korygujących stawkę podatku VAT z 22% na 7%.

W związku z powyższym drugie pytanie zadane we wniosku staje się bezprzedmiotowe.

W konsekwencji także montaż urządzenia dźwigowego w wynajmowanym od Spółdzielni Mieszkaniowej budynku również nie może być objęty 7% stawką podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.