IBPP1/443-80/10/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2010r. (data wpływu 28 stycznia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2010r. (data wpływu 19 kwietnia 2010r.) oraz pismem z dnia 6 maja 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki nr 2 - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28 stycznia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki nr 2.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 kwietnia 2010r. (data wpływu 19 kwietnia 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 kwietnia 2010r. oraz pismem z dnia 6 maja 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Powiat jest właścicielem działki nr 2 o całkowitej powierzchni 15,25 ha, położonej w G. gmina W.

W opracowanym i uchwalonym przez Radę Gminy W. „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego" gminy z dnia 4 września 2007r., część tej działki o pow. 5,19 ha została wskazana do zmiany przeznaczenia pod budownictwo jednorodzinne.

Również w toczącym się obecnie postępowaniu jakie prowadzi gmina W. na etapie projektu nowego planu zagospodarowania przestrzennego ww. części działki nr 278 o pow. 5,19 ha zostało zaproponowane następujące przeznaczenie:

* „1.MN" - teren zabudowy jednorodzinnej (2,24 ha),

* „1.U/ZP" - teren usług z zielenią urządzoną (0,63 ha),

* „2.MN" - teren zabudowy jednorodzinnej (2,32 ha).

W chwili obecnej z inicjatywy gminy prowadzone są rozmowy na temat sprzedaży opisanej wyżej części działki nr 278 o pow. 5,19 ha przez Powiat gminie W.

Ewentualna sprzedaż nastąpiłaby w obecnym stanie prawnym (jako grunt rolny) niezależnie od wyników postępowania o zmianę przeznaczenia tych gruntów w nowym planie zagospodarowania przestrzennego, które zależy od zgody wielu instytucji w tym np. zgody Ministerstwa Rolnictwa oraz przed wejściem w życie nowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, iż:

Starostwo Powiatowe jest czynnym podatnikiem VAT.

Starostwo Powiatowe złożyło zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług (VAT - R).

W zakresie podatku VAT rozlicza się Starostwo Powiatowe.

Starostwo Powiatowe i Powiat posługują się tym samym nr NIP.

Cześć działki nr 278 stanowiąca własność Powiatu przeznaczona do sprzedaży w momencie sprzedaży będzie nieruchomością niezabudowaną.

Powiat nabył nieodpłatnie działkę nr 2 obr. G. gm. W. na podstawie decyzji Wojewody z dnia 13 grudnia 2005r.

Powiat nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.

Od 1 stycznia 2006r. do dnia 31 grudnia 2007r. działka nr 2 była przedmiotem dzierżawy na rzecz osoby fizycznej z przeznaczeniem na uprawy polowe.

Począwszy od 1 stycznia 2008r. dotychczasowy dzierżawca nadal użytkuje działkę i ponosi na rzecz Powiatu wynagrodzenie z tytułu bezumownego korzystania z gruntu. Powyższa działka nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Powiat nie dokonywał uatrakcyjnienia przedmiotowej części działki.

Na przedmiotowej działce prowadzone są uprawy polowe.

Powiat nalicza wynagrodzenie z tytułu bezumownego korzystania z gruntu w wysokości 2611,20 zł rocznie.

Zgodnie z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy W. uchwalonego uchwałą Rady Gminy z dnia 11 marca 2005r. zmienionego następnie uchwałą Rady Gminy z dnia 30 marca 2007r. wraz z rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 30 kwietnia 2007r. ww. działka znajduje się w części od strony zachodniej w terenach tras i urządzeń komunikacyjnych (symbol planu KDW), w części od strony wschodniej w terenach tras i urządzeń komunikacyjnych (symbol planu: „KD-D"), a w pozostałej części w terenach rolniczych (symbol planu: „5.R”).

Z ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy W. uchwalonego uchwałą Rady Gminy z dnia 4 września 2007r. wynika, że działka nr 2 ujęta jest w części od strony północno-wschodniej i południowo-wschodniej w terenach kierunków rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej - w układzie komunikacyjnym (drogi, ulice wraz z oznaczeniami klasy - symbol studium: „KD-D"), w części od strony zachodniej w terenach kierunków rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej - w układzie komunikacyjnym (drogi, ulice wraz z oznaczeniami klasy - symbol studium: „KD-D"), w części od strony północno-zachodniej w terenach potencjalnego rozwoju inwestycyjnego, wymagające zmiany przeznaczenia gruntów rolnych - w terenach rozwoju funkcji mieszkaniowej, wymagające kompleksowych rozwiązań w zakresie kształtowania struktury przestrzennej (symbol studium: „IM2"), w części od strony południowo-wschodniej w terenach pozostających poza strefami zainwestowania, w tym wyłączone z zabudowy - terenach zieleni nieurządzonej, w tym objętej formami ochrony przyrody (symbol studium: „ZN"), w pozostałej części w terenach pozostających poza strefami zainwestowania, w tym wyłączone z zabudowy - w terenach użytkowanych rolniczo (symbol studium: „R").

Aktualnie Gmina W. prowadzi postępowanie w sprawie zmiany ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego m.in. w stosunku do działki nr 2.

Powiat planuje do sprzedaży cześć działki nr 2 o pow. 5,19 ha jeszcze przed uchwaleniem zmian do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy W.

Zgodnie z opracowanym projektem zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego planowana do sprzedaży część działki nr 2 o pow. 5,19 ha będzie obejmowała obszary o następującym przeznaczeniu:

* „1.MN" - teren zabudowy jednorodzinnej (2,24 ha),

* „1.U/ZP” - teren usług z zielenią urządzoną (0,63 ha),

* „2.MN" - teren zabudowy jednorodzinnej (232 ha).

Część działki nr 278 obr. G. Gm. W., którą Powiat zamierza sprzedać, zgodnie z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy W. uchwalonego uchwałą Rady Gminy z dnia 11 marca 2005r., zmienionego następnie uchwałą Rady Gminy z dnia 30 marca 2007r. wraz z rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 30 kwietnia 2007r. – znajduje się w części od strony zachodniej w terenach tras i urządzeń komunikacyjnych (symbol planu KDW), a w pozostałej części w terenach rolniczych (symbol planu: „5.R”).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż powyższej działki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż powyższej nieruchomości samorządowi gminy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT gdyż:

* obowiązuje na tym terenie aktualnie plan zagospodarowania przestrzennego gminy W., zgodnie z którym ww. działka znajduje się w części od strony zachodniej w terenach tras i urządzeń komunikacyjnych (KDW), w części od strony wschodniej w terenach tras i urządzeń komunikacyjnych (KD-D), a w pozostałej części w terenach rolniczych (5-R),

* w ewidencji geodezyjnej grunty te sklasyfikowane są jako użytki rolne klas IIIa i IIIb,

* obowiązujące studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy co prawda wyznacza ich przyszłe zagospodarowanie pod budownictwo mieszkaniowe, ale nie przesądza to przyszłych ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego,

* grunty te są niezabudowane i w chwili obecnej służą do produkcji rolnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 12 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez Powiat umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami (art. 6 ust. 1 cyt. ustawy).

Organami powiatu są rada powiatu i zarząd powiatu (art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie). Zarząd powiatu jest organem wykonawczym powiatu (art. 26 ust. 1 ustawy o samorządzie). Zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy (art. 33 ustawy o samorządzie). Starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz (art. 34 ust. 1 ustawy o samorządzie).

Z powyższej konstrukcji prawnej, jednoznacznie więc wynika, iż zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma Powiat, nie zaś Starostwo Powiatowe. Starostwo Powiatowe uczestnicząc w realizacji określonych zadań spoczywających na Powiecie, a skutkujących obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku od towarów i usług, występuje wyłącznie jako jednostka organizacyjna wspomagająca wykonywanie zadań przez Powiat i nie jest zdolne do podejmowania samodzielnych działań we własnym imieniu i na własny rachunek w tym zakresie.

Należy zatem stwierdzić, iż zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług powinien być Powiat, a nie Starostwo Powiatowe, bowiem to Powiat jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów w świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. W przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Należy również zauważyć, że ustawa o VAT w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. O ile przeznaczenie terenu określa plan zagospodarowania przestrzennego, decyzja o ustaleniu warunków zabudowy oraz studium zagospodarowania, o tyle ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.) informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich.

Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznych w niej zawartych i nie określają przeznaczenia gruntu. Stąd też z uwagi na fakt, iż w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT mowa jest o przeznaczeniu terenu, a nie o klasyfikacji gleboznawczej, nie powinna być ona co do zasady w tym przypadku brana pod uwagę.

Zatem fakt, iż w ewidencji geodezyjnej przedmiotowa działka sklasyfikowana jest jako użytki rolne kl. IIIa i IIIb nie ma znaczenia dla określenia przeznaczenia danego terenu.

Z powyższych przepisów wynika bowiem, że dla określenia przeznaczenia danego terenu, decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, natomiast w sytuacji gdy nie wydano również ww. decyzji, decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

3. obiekt małej architektury;

2. budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że Powiat jest właścicielem działki niezabudowanej, której część o pow. 5,19 ha zamierza sprzedać Gminie, na terenie której ta działka jest położona.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego część działki nr 2, którą Powiat zamierza sprzedać, położona jest:

1. w części od strony zachodniej w terenach tras i urządzeń komunikacyjnych (symbol planu: „KDW”),

2. a w pozostałej części w terenach rolniczych (symbol planu: „5.R”).

A zatem z wniosku wynika, iż przedmiotowa nieruchomość obejmuje tereny przeznaczone pod zabudowę tj. w części wymienionej w ww. punkcie 1 oraz bez przeznaczenia do zabudowy tj. w części wymienionej w ww. punkcie 2.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że czynność zbycia przedmiotowej części działki składającej się z gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę oraz nieprzeznaczonych do zabudowy, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT w następującym zakresie:

1. tereny tras i urządzeń komunikacyjnych (symbol planu: „KDW”), - stawką podstawową, określoną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, tj. 22%, jako tereny przeznaczone pod zabudowę,

2. tereny rolnicze (symbol planu: „5.R”) - korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, jako tereny nieprzeznaczone pod zabudowę.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności, gdyby obowiązujący w momencie sprzedaży części działki plan zagospodarowania przestrzennego przewidywał dla objętej wnioskiem części działki inne przeznaczenie niż wskazane we wniosku) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.