IPPP1-443-509/10-6/IGo

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu, przedstawione we wniosku z dnia 12.05.2010r. (data wpływu 17.05.2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 19.07.2010r. (data wpływu 22.07.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17.05.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Instytut działając w oparciu o Ustawę z dnia 25 lipca 1985 r. (Dz. U. Nr 36 poz. 170, tekst jednolity Dz. U. Nr 33 poz. 388 z 2001 r.) o jednostkach badawczo rozwojowych, w wyniku uwłaszczenia, według stanu posiadania w dniu 1 stycznia 2001 r., stał się z mocy prawa użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej położonej w S przy ul. O oraz właścicielem budynków i budowli posadowionych na tej nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Instytut nie ponosił wydatków w związku z nabyciem nieruchomości oraz budynków, nabycie mienia nastąpiło nieodpłatnie; instytut został zwolniony z opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntów.

W kwietniu 2010 r. instytut ogłosił przetarg z zamiarem zbycia (sprzedaży) prawa wieczystego użytkowania dwóch nieruchomości gruntowych: działek, oznaczonych ewidencyjnie jako działka Nr 14/14 o powierzchni 2.368 m2 oraz Nr 14/33 o powierzchni 13.325 m2. W celu wyceny ww. działek wykonano operat szacunkowy a ustalona w nim wartość rynkowa nie uwzględnia sumy podatków i opłat obowiązujących potencjalnego nabywcę nieruchomości.

1. Działka Nr 14/14 jest terenem zabudowanym budynkiem nr 10, wolnostojącym wybudowany ok. 1955 r. i oddanym do użytkowania w lat 50-tych, 2 kondygnacyjnym murowanym, o przeznaczeniu laboratoryjno-biurowym. Poprzedni administrator budynku wykonała ostatni remont konserwacyjny w 1985 r., a po nim podjęła rozbudowę budynku, którą przerwano w 1989 r. instytut nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynku (remonty kapitalne i bieżące) od momentu uwłaszczenia. Wycena wartości rynkowej dokonana przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego w kwietniu 2010 r. opiewa na kwotę 767.232 zł. Ekspertyza techniczna, uprawnionego inżyniera budownictwa z kwietnia 2010 r., dla budynku Nr 10, stwierdza: „zużycie funkcjonalne w 85% i techniczno-materialne w 75%; nie istnieje jego wartość rynkowa w rozumieniu Ustawy o gospodarce nieruchomościami, czyli wartość równa „0”; w stanie aktualnym budynek przedstawia pewną wartość materialno-użytkową jako obiekt tymczasowy a przedmiotową działkę według Prawa budowlanego należy jednoznacznie uznać za zabudowaną”.

2. Działka Nr 14/33 jest nieruchomością, która posiada naniesienia w postaci stałych obiektów budowlanych typu budowle (ogrodzenie, oświetlenie z linią energetyczną, równia betonowa - stanowisko do badania ogumienia, elementy kanalizacji), i nie posiada zabudowy w postaci budynków. Wycena wartości rynkowej działki, dokonana przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego opiewa na kwotę 3.885.570 zł. Orzeczenie techniczne, uprawnionego inżyniera budownictwa, stwierdza: „w oparciu o art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, uznaje się ww. obiekty jako stanowiące budowle a przedmiotową działkę za zabudowaną; budowle wprawdzie nie posiadają wartości rynkowej w sensie ustawy o gospodarce nieruchomościami, lecz posiadają pewną wartość materialną i użytkową jako tymczasowe obiekty placów budowy”. instytut nie ponosił żadnych wydatków (remontów kapitalnych i bieżących) na ich ulepszenie od momentu uwłaszczenia.

Ponadto w piśmie uzupełniającym Wnioskodawca informuje, że budynki i budowle znajdujące się na działkach 14/14 i 14/33, od momentu uwłaszczenia Instytutu do dnia dzisiejszego, nie były oddawane przez instytut do użytkowania na podstawie umów najmu lub o podobnym charakterze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy instytut sprzedając (zbywając) prawo wieczystego użytkowania:

1. nieruchomości gruntowej zabudowanej, działki oznaczonej numerem 14/14;

2. nieruchomości gruntowej zabudowanej, działki oznaczonej numerem 14/33;

może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz § 13 ust.1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarowi usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336)...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

pkt 1-5 nie dotyczy wniosku,

pkt 6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

pkt 7. zbycie praw, których mowa w pkt 5 i 6.

Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak wynika z cytowanych przepisów zbycie budynku/budowli wraz ze zbyciem prawa wieczystego użytkowania gruntu jest dostawą towarów, o której jest mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 cyt. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W myśl tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt, na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków i budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czyli do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku VAT jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych Jeśli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekty są posadowione.

Analogiczna sytuacja ma miejsce gdy przedmiotem dostawy są budynki lub budowle posadowione na gruncie będącym przedmiotem wieczystego użytkowania. Bowiem jak wskazuje § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata; które to wyjątki nie dotyczą przedmiotowej sprawy.

Reasumując: zdaniem Wnioskodawcy przytoczone regulacje prawne oraz okoliczności przedstawione we wniosku uprawniają instytut do zastosowania zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz § 13 ust.1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) przy:

1. zbyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkiem, oznaczonego ewidencyjnie jako działka Nr 14/14;

2. zbyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budowlami, oznaczonego ewidencyjnie jako działka Nr 14/33.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terenie kraju.

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Z powołanego wyżej art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści ww. przepisu ustawy, mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do rozporządzania nim jak właściciel.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – w myśl art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub

2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że dla zastosowania powyższego zwolnienia od podatku istotne jest określenie, czy dostawa nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia. Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera definicję legalną tego pojęcia. Wynika z niej, że pierwsze zasiedlenie występuje wówczas, gdy budynek, budowla lub ich części są wydawane pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Istotne jest jednak to, że musi to nastąpić w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, czyli m. in. odpłatnej dostawy lub odpłatnej usługi (przykładowo najem, dzierżawa).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 1 stycznia 2001 r., stał się z mocy prawa użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej położonej w S. przy ul. O. oraz właścicielem budynków i budowli posadowionych na tej nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Instytut nie ponosił wydatków w związku z nabyciem nieruchomości oraz budynków, nabycie mienia nastąpiło nieodpłatnie; instytut został zwolniony z opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntów.

W kwietniu 2010 r. instytut ogłosił przetarg z zamiarem zbycia (sprzedaży) prawa wieczystego użytkowania dwóch nieruchomości gruntowych: działek, oznaczonych ewidencyjnie jako działka Nr 14/14 o powierzchni 2.368 m2 oraz Nr 14/33 o powierzchni 13.325 m2. W celu wyceny ww. działek wykonano operat szacunkowy a ustalona w nim wartość rynkowa nie uwzględnia sumy podatków i opłat obowiązujących potencjalnego nabywcę nieruchomości. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie od momentu uwłaszczenia.

Ponadto w piśmie uzupełniającym Wnioskodawca informuje, że budynki i budowle znajdujące się na działkach 14/14 i 14/33, od momentu uwłaszczenia Instytutu do dnia dzisiejszego, nie były oddawane przez instytut do użytkowania na podstawie umów najmu lub o podobnym charakterze.

Ustalając zastosowanie właściwej stawki podatku dla dostawy budynków, budowli lub ich części istotne jest ustalenie, czy dostawa ta dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia. Analizując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, w kontekście wyżej powołanego art. 2 pkt 14 ustawy stwierdzić należy, iż planowana dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż przedmiotowa budowla nie była oddana do odpłatnego używania osobom trzecim, w szczególności na podstawie umowy najmu czy dzierżawy, a zatem nie była oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Tym samym stwierdzić należy, iż w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Strona nie może zastosować zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi jednak na to, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości, a jednocześnie Podatnik wskazał, że nie ponosił nakładów na jej ulepszenie, dostawa przedmiotowej budowli będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki reguluje przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek (budowla, albo ich część) jest posadowiony.

Również na mocy § 12 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

W świetle powyższego zgodzić należy się z Wnioskodawcą zarówno w kwestii zastosowania zwolnienia z podatku dla dostawy przedmiotowych budynków i budowli oraz niewyłączania z podstawy opodatkowania wartości prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których znajdują się przedmiotowe budynki i budowle. Nie można zgodzić się jednak ze stanowiskiem, że zwolnienie to wynika z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż sprzedaż nieruchomości nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia.

Z uwagi na to, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydawanej interpretacji jest zobowiązany do oceny stanowiska Wnioskodawcy w pełnym zakresie, należało uznać, iż przedstawione przez Stronę stanowisko w przedmiotowym zakresie jest nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż niniejszą interpretację wydano w oparciu o przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, przy założeniu, iż przedmiotowa budowla wypełnia definicję budowli zawartą w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1119 ze zm.).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że przedmiotowa dostawa będzie obejmowała dostawę prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz części zabudowań znajdujących się na tym gruncie. Do dostawy budynków będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, a nie jak wskazano w art. 43 ust. 1 pkt 10. Stąd też stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż z uwagi na fakt, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 12.05.2010 r. wpłynął do tut. Organu w dniu 17.05.2010 r., Podatnik winien wnieść opłatę w wysokości 40 zł (od dnia 20.09.2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi bowiem 40 zł – art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). Podatnik dokonał wpłaty w wysokości 150 zł (dwa zdarzenia przyszłe) za wydanie interpretacji indywidualnej w dniu 12.05.2010 r. Zatem kwota w wysokości 70 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji Podatkowej zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.