ITPP1/443-516/10/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2010 r. (data wpływu 31 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż wyrobu o symbolu PKWiU 01.11.60-00 – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 4 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż wyrobu o symbolu PKWiU 01.11.60-00.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka produkuje opał w postaci granulatu, którego podstawowy surowiec jest pochodzenia rolnego (słoma, siano), wzbogacony dodatkiem wiążącym pochodzenia leśnego (pył, trociny drzew) w ilości 20 do 40% masy oraz (słoma, siano), wzbogacony dodatkiem wiążącym pochodzenia rolnego (torf) w ilości od 20% do 40%. Spółka klasyfikuje ww. wyroby w grupowaniu PKWiU 01.11.60-00 „Słoma i rośliny pastewne” i „Słoma i siano”. Produkt ten spółka sprzedaje ze stawką podatku 3%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przy sprzedaży krajowej Spółka stosuje prawidłową stawkę podatku w wysokości 3%...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż na rynku krajowym wyrobu o symbolu PKWiU 01.11.60-00 jest opodatkowana stawką w wysokości 3% na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) – dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze. zm.).

W ww. klasyfikacji pod symbolem 01.11.60-00 mieszczą się „słoma i siano”.

Stosownie do treści art. 41 ust. 2 powołanej ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W poz. 1 załącznika wymieniono wyroby o symbolu PKWiU ex 01.11 - zboża, ziemniaki, rośliny przemysłowe i produkty roślinne rolnictwa pozostałe - z wyłączeniem:

arachidów (orzeszków ziemnych) (PKWiU 01.11.32),

bawełny i odziarnionych produktów roślinnych dla przemysłu włókienniczego (PKWiU ex 01.11.7),

kauczuku naturalnego (PKWiU 01.11.80),

ziół suszonych sortowanych całych,

roślin dla przemysłu perfumeryjnego i farmacji itp.

Zgodnie z objaśnieniem do załącznika, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 74, poz. 444), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 3% w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, których przedmiotem są towary wymienione w załączniku do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów.

W poz. 1 załącznika do wskazanej ustawy wymieniono wyroby o symbolu PKWiU ex 01.11 - zboża, ziemniaki, rośliny przemysłowe i produkty roślinne rolnictwa pozostałe - z wyłączeniem:

arachidów (orzeszków ziemnych) (PKWiU 01.11.32),

bawełny i odziarnionych produktów roślinnych dla przemysłu włókienniczego (PKWiU ex 01.11.7),

kauczuku naturalnego (PKWiU 01.11.80),

ziół suszonych sortowanych całych,

roślin dla przemysłu perfumeryjnego i farmacji itp.(PKWiU ex 01.11.9).

Z objaśnień do załącznika do ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności produkuje opał w postaci granulatu, którego podstawowy surowiec jest pochodzenia rolnego (słoma, siano), wzbogacony dodatkiem wiążącym pochodzenia leśnego (pył, trociny drzew) w ilości 20 do 40 % masy oraz wzbogacony dodatkiem wiążącym pochodzenia rolnego (torf) w ilości od 20 % do 40 %. Spółka klasyfikuje ww. wyroby w grupowaniu PKWiU 01.11.60-00 „Słoma i rośliny pastewne” i „Słoma i siano”.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny odniesieniu do powołanych przepisów stwierdzić należy, iż o ile towary produkowane przez Spółkę mieszczą się we wskazanym grupowaniu PKWiU, to ich sprzedaż jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 3%, na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, poz. 1 załącznika.

Jednocześnie wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowania statystyczne. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.