ILPP1/443-590/10-4/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu: 27 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 6 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kosztów ubezpieczenia oraz opłaty podatku od środków transportu będących częścią składową usługi leasingu – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 27 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kosztów ubezpieczenia oraz opłaty podatku od środków transportu będących częścią składową usługi leasingu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 6 sierpnia 2010 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług przewozów towarów w ruchu międzynarodowym pojazdami ciężarowymi.

Jako źródło finansowania zakupu nowych środków trwałych, firma korzysta z usług wyspecjalizowanych firm leasingowych. Każdy z użytkowanych pojazdów objęty jest ubezpieczeniem komunikacyjnym zawieranym w imieniu Spółki przez firmę leasingową. Ponadto w imieniu Wnioskodawcy dokonywana jest również opłata z tytułu podatku drogowego od samochodu ciężarowego.

Poniesione przez finansującego koszty są przenoszone w całości wraz z naliczonym podatkiem VAT w wysokości 22% na Spółkę. Powyższe transakcje udokumentowane są fakturami VAT.

Ponadto w piśmie uzupełniającym z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 6 sierpnia 2010 r.) Spółka wskazała, iż wielkość miesięcznych opłat z tytułu użytkowania przedmiotu leasingu, jak i również konieczność opłacenia dodatkowych kosztów (w tym ubezpieczeń, podatków lokalnych innych), reguluje jedynie umowa leasingowa.

Poniesione przez finansującego koszty są przenoszone w całości wraz z naliczonym podatkiem VAT w wysokości 22% na Spółkę. Powyższe transakcje udokumentowane są fakturami VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Wnioskodawca informuje, że wymienione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej usługi dodatkowe, pozostające w ścisłym związku z zawartymi umowami leasingowymi, takie jak ubezpieczenie samochodu, będącego przedmiotem umowy leasingowej oraz ciążącego obowiązku zapłaty podatku drogowego z tytułu użytkowania samochodu ciężarowego, świadczone są wyłącznie na podstawie zawartych umów leasingowych.

W art. 8 ust. 1 ustawy o VAT zdefiniowano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ponadto z treści art. 29 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Powyższa sytuacja pozwala na stwierdzenie, że kwota ubezpieczenia jak i kwota podatku drogowego pozostaje w bezpośrednim związku z przedmiotem umowy leasingowej. Pokrycie przez leasingobiorcę ww. kosztów jest niezbędnym warunkiem zawarcia i kontynuacji umowy leasingu, a tym samym podlegają przytoczonym powyżej unormowaniom podatkowym, określających opodatkowanie usług według stawki właściwej dla świadczenia umów leasingowych, tj. 22% VAT.

Potwierdzenie powyższego stanowiska można również odnieść do przepisów art. 11 VI Dyrektywy stanowiącej, iż podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw. Powyższy przepis VI Dyrektywy stanowi też, że podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, opłaty i podobne należności z wyłączeniem podatku od wartości dodanej. Zgodnie z tą regułą, każdy koszt bezpośredni związany z dostawą towarów, bądź świadczeniem usług obciążający nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest naliczanie stawki podatku od towarów i usług w wysokości 22% przez firmy leasingowe z tytułu poniesienia kosztów ubezpieczenia oraz opłaty podatku od środków transportu i potwierdzenia tych transakcji fakturami VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez firmę leasingową koszty zarówno podatku od środków transportu jak i ubezpieczeń, stanowi element cenotwórczy usługi leasingowej. Opłaty te stanowią część składową pozostającą w związku ze świadczoną usługą leasingową i winno się je traktować jako obrót w rozumieniu art. 29 ust.1 ustawy o VAT, a tym samym podlegają one opodatkowaniu tym podatkiem.

W ocenie Spółki prawidłowym jest stosowanie stawki podatku od towarów i usług w wysokości 22% od ww. dodatkowych świadczeń leasingowych, a tym samym pozwala Wnioskodawcy na dokonywanie odliczenia naliczonego podatku od towarów usług zawartego w fakturach VAT dokumentujących poniesienie powyższych wydatków przez firmę leasingową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług – stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W art. 29 ust. 1 ustawy określono, że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z ww. przepisu wynika, że kwotę należną z tytułu sprzedaży (obrót) należy rozumieć jako należne sprzedawcy całe wynagrodzenie z tytułu jego świadczenia na rzecz nabywcy. Wskazać należy, że zarówno w orzecznictwie ETS, jak i sądów krajowych wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. Oznacza to, że jeżeli podatnik dokonuje więcej niż jedno świadczenie na rzecz klienta i są one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić, to te elementy lub świadczenia – dla celów podatku od towarów i usług - stanowią jedną całość lub jedną usługę. Ponadto, jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja. Po pierwsze zatem, czy są to świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako świadczenie usług.

Umowa leasingu jest umową cywilnoprawną uregulowaną przepisami art. 7091 – 70918 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z przepisem art. 7091 Kodeksu cywilnego przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli w umowie zastrzeżone zostało, że korzystający zobowiązany jest ponosić koszty ubezpieczenia rzeczy od jej utraty w czasie trwania leasingu, koszty te obejmują składkę z tytułu ubezpieczenia na ogólnie przyjętych warunkach – o ile w umowie nie postanowiono odmiennie (art. 7096 Kodeksu cywilnego).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Podstawowy obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku, został określony w art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, mają obowiązek wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej korzysta z usług wyspecjalizowanych firm leasingowych. Każdy z użytkowanych pojazdów objęty jest ubezpieczeniem komunikacyjnym zawieranym w imieniu Spółki przez firmę leasingową. W imieniu Wnioskodawcy dokonywana jest również opłata z tytułu podatku drogowego od samochodu ciężarowego. Poniesione przez finansującego koszty są przenoszone w całości wraz z naliczonym podatkiem VAT w wysokości 22% na Spółkę. Powyższe transakcje udokumentowane są fakturami VAT.

Ponadto – jak wynika z pisma uzupełniającego – wielkość miesięcznych opłat z tytułu użytkowania przedmiotu leasingu, jak również konieczność opłacenia dodatkowych kosztów (w tym ubezpieczeń, podatków lokalnych innych), reguluje jedynie umowa leasingowa.

Kwota ubezpieczenia jak i kwota podatku drogowego pozostaje w bezpośrednim związku z przedmiotem umowy leasingowej. Pokrycie przez leasingobiorcę ww. kosztów jest niezbędnym warunkiem zawarcia i kontynuacji umowy leasingu.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że kwota ubezpieczenia, jak i kwota podatku drogowego pozostaje w bezpośrednim związku z przedmiotem umów leasingu, stanowiąc część świadczonych przez Spółkę usług. Kwoty te zatem są należnością leasingodawcy określoną w zawartej umowie leasingu, a więc są należnością z tytułu odpłatnego świadczenia usług. Dlatego też świadczenie usługi leasingu wraz z ubezpieczeniem przedmiotu leasingu jest jedną usługą, do podstawy opodatkowania której należy doliczyć również koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu i kwotę opłaty podatku drogowego oraz zastosować jednolitą stawkę podatku, właściwą dla usługi zasadniczej (tj. usługi leasingu). Opłaty te są bowiem ściśle związane z usługą leasingu i mają w stosunku do niej charakter poboczny (uzupełniający), nie stanowiąc odrębnej usługi, lecz będąc elementem pewnej całości, stanowiącej jedno świadczenie.

Reasumując, w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie, naliczanie przez firmy leasingowe stawki podatku od towarów i usług w wysokości 22% w odniesieniu do całej kwoty obrotu z tytułu usługi leasingu, w skład której wchodzą koszty ubezpieczenia oraz opłaty podatku od środków transportu oraz potwierdzenia tych transakcji fakturami VAT jest prawidłowe.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z ww. przepisem – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących poniesienie powyższych wydatków przez firmy leasingowe.

Ponadto, niniejsza indywidualna interpretacja - stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - nie wywiera skutku prawnego dla firm leasingowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.