IPPP3/443-594/10-4/MPe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.06.2010r. (data wpływu 16.06.2010r.) uzupełnione w dniu 11.08.2010r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 30.07.2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług zagospodarowania terenu - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16.06.2010r. wpłynął ww. uzupełniony w dniu 11.08.2010r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 30.07.2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług zagospodarowania terenu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza związana jest z zagospodarowywaniem terenów zielonych. W ramach działalności Spółka wykonuje kompleksowe usługi polegające na założeniu ogrodu. W skład usługi wchodzą następujące czynności: rozplanowanie ziemi pod trawnik, wyłożenie terenu matą ogrodniczą, nawiezienie warstwy ziemi ogrodniczej, wysianie trawy i jej pielęgnacja do czasu pierwszego koszenia, obsadzenie roślinnością ozdobną (drzewa, krzewy, kwiaty), założenie oczka wodnego (wykonanie zagłębienia, wyłożenie folią ułożenie na spodzie i na zewnątrz oczka kamieni ozdobnych, posadzenie roślinności wodnej, zarybienie, zainstalowanie zestawu filtracyjnego składającego się z futra, pomp i fontanny dotleniającej wodę), ułożenie skalniaków z kamieni i ziemi, obsadzenie ich roślinnością, wybudowanie kaskady przy oczku wodnym z zainstalowaniem pompy fontannowej, wyłożenie pośród kwiatów i trawników ścieżek z kamienia ozdobnego i wysypanie części ogrodu obsadzonej roślinnością ozdobną żwirem i kruszywem ozdobnym, wykonanie pergoli do kwiatów i innych roślin pnących, wykonanie murków, schodów i grilla z kamienia naturalnego, wykonanie oświetlenia i nawodnienia.

Większość wykonywanych prac mieści się w grupowaniu określonym jako zagospodarowanie terenów zielonych - PKWiU 01.41.12 a tylko część z nich ma charakter budowlany, jednak wszystkie dodatkowe prace wykraczające poza grupę 01.41.12 mają charakter poboczny w stosunku do usługi głównej polegającej na zagospodarowaniu terenu zielonego.

Pytanie Spółki dotyczy

stawki VAT jaką należy zastosować przy wykonaniu usługi zagospodarowania terenu. Czy do całości wykonania usługi i zakupionych do jej wykonania materiałów można zastosować obniżoną stawkę podatku VAT...

Zdaniem Spółki, cała usługa zakwalifikowana powinna zostać do grupy PKWiU 01.41.12 i opodatkowana 7 % stawką podatku VAT. Stanowisko swoje Spółka opiera na zasadach metodycznych do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zgodnie z którymi jeśli usługę na podstawie przeprowadzonej analizy można zaliczyć do dwu lub kilku grupowań, to w przypadku usługi złożonej składającej się z kombinacji różnych czynności, powinna być sklasyfikowana jak gdyby składała się z usługi, która nadaje całości zasadniczy charakter Za niepodzielnością usługi dla celów podatkowych przemawia fakt, że jakikolwiek podział miałby charakter sztuczny i polegałby na szacunkowym przyporządkowaniu części niektórych prac do poszczególnych usług (np. trudno ocenić w jakim stopniu rozplanowanie ziemi w ogrodzie i wytyczenie ścieżek ma związek z założeniem trawnika, a w jakim stopniu z budową chodnika). Tym bardziej, że sama ustawa o VAT odsyła do klasyfikacji statystycznych, a zgodnie z przytoczonymi wyżej zasadami klasyfikacji takie podziały nie powinny mieć miejsca.

W uzasadnieniu stanowiska Spółka powołuje się na wyroki sądów krajowych : NSA z dnia 5 lipca 2006 r., sygn. akt I FSK 945/05, WSA w Krakowie z dnia 2 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 150/06 oraz wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 października 2005 r., w sprawie Levob Verzekeringen BV oraz Bank NV V. Staatssecretaris van Financien C-41/04.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stosownie do treści ww. przepisów prawa, usługi są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%, a także zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załącznika nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, pod poz. 135 wymieniono usługi o symbolu PKWiU ex 01.4 „Usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyjątkiem usług weterynaryjnych, podkuwania koni i schronisk dla zwierząt”.

Zamieszczenie przedrostka „ex” przed symbolem PKWiU oznacza, że wskazana pozycja dotyczy tylko danego wyrobu czy usługi z danego grupowania.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi związane z zagospodarowywaniem terenów zielonych. W ramach działalności Spółka wykonuje kompleksowe usługi polegające na założeniu ogrodu. W skład usługi wchodzą następujące czynności: rozplanowanie ziemi pod trawnik, wyłożenie terenu matą ogrodniczą, nawiezienie warstwy ziemi ogrodniczej, wysianie trawy i jej pielęgnacja do czasu pierwszego koszenia, obsadzenie roślinnością ozdobną (drzewa, krzewy, kwiaty), założenie oczka wodnego (wykonanie zagłębienia, wyłożenie folią ułożenie na spodzie i na zewnątrz oczka kamieni ozdobnych, posadzenie roślinności wodnej, zarybienie, zainstalowanie zestawu filtracyjnego składającego się z futra, pomp i fontanny dotleniającej wodę), ułożenie skalniaków z kamieni i ziemi, obsadzenie ich roślinnością, wybudowanie kaskady przy oczku wodnym z zainstalowaniem pompy fontannowej, wyłożenie pośród kwiatów i trawników ścieżek z kamienia ozdobnego i wysypanie części ogrodu obsadzonej roślinnością ozdobną żwirem i kruszywem ozdobnym, wykonanie pergoli do kwiatów i innych roślin pnących, wykonanie murków, schodów i grilla z kamienia naturalnego, wykonanie oświetlenia i nawodnienia.

Wnioskodawca wskazał, iż większość wykonywanych prac mieści się w grupowaniu określonym jako zagospodarowanie terenów zielonych - PKWiU 01.41.12 natomiast część z nich ma charakter budowlany. Wszystkie dodatkowe prace wykraczające poza grupę 01.41.12 mają charakter poboczny w stosunku do usługi głównej polegającej na zagospodarowaniu terenu zielonego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy w oparciu o powołane przepisy stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane z zagospodarowaniem terenów zielonych mieszczące się w PKWiU w grupowaniu 01.41.12 objęte są stawką podatku w wysokości 7% na mocy art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 135 załącznika nr 3 do tej ustawy, natomiast wszystkie dodatkowe prace wykraczające poza grupę 01.41.12, które mają, jak wskazał Wnioskodawca, charakter budowlany, nie są objęte preferencyjną stawką podatku VAT.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Z informacji zawartych w złożonym wniosku wynika, iż działalność gospodarcza Spółki związana jest z zagospodarowaniem terenów zielonych. W ramach tej działalności Spółka wykonuje kompleksowe usługi polegające na założeniu ogrodu. Jak wskazano większość wykonywanych prac mieści się w grupowaniu określonym jako zagospodarowanie terenów zielonych (PKWiU 01.41.12), natomiast część dodatkowych prac wykonywanych przez Spółkę ma charakter budowlany.

Zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie między usługą zakładania ogrodu a usługą budowlaną nie występują relacje świadczące o kompleksowości świadczonych usług.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie występuje świadczenie usługi kompleksowej w postaci wykonania ogrodu wraz z usługą budowlaną. Usługi ogrodnicze dotyczące zagospodarowania terenów zielonych sklasyfikowane w PKWiU 01.41.12-00.00 oraz usługi budowlane należy traktować jako dwie odrębne usługi i opodatkować przy zastosowaniu właściwych dla nich stawek podatku VAT.

Jak wskazano powyżej, usługi związane z zagospodarowaniem terenów zielonych mieszczące się w PKWiU w grupowaniu 01.41.12 przy budynkach mieszkalnych są objęte stawką podatku w wysokości 7% na mocy art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 135 załącznika nr 3 do tej ustawy, natomiast dla usług budowlanych ustawodawca nie przewidział preferencyjnej stawki podatku VAT, zatem podlegają one opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 stawką podatku VAT w wysokości 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy podkreśla, że Minister Finansów nie jest uprawniony do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, w związku z tym interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane w stanie faktycznym grupowanie. Obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług obciąża Podatnika. Wątpliwości powstałe na tym tle rozstrzygane są przez właściwe organy statystyczne.

Odnośnie cytowanego przez Spółkę wyroku NSA z dnia 5 lipca 2006 r., zauważyć należy, że z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Strony nie wynika, że Spółka dokonuje odpłatnej dostawy stolarki okiennej łącznie z montażem w budynkach mieszkalnych dla odbiorców indywidualnych, tak jak ma to miejsce we wskazanym przez Stronę wyroku NSA. Analizując powołany przez Spółkę wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 150/06, należy zauważyć, że tak jak poprzedni zapadł w odniesieniu do stanu faktycznego, który różni się znacznie od sytuacji analizowanej w sprawie Strony, gdyż dotyczy wykonywanych usług budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Odnośnie cytowanego przez Spółkę wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 października 2005 r., w sprawie Levob Verzekeringen BV oraz Bank NV V. Staatssecretaris van Financien C-41/04, należy zauważyć, że dotyczy on sytuacji, w której spółka prowadząca działalność ubezpieczeniową podpisała umowę na dostarczenie programu komputerowego wraz z dostosowaniem go do specyficznych potrzeb spółki oraz do przeprowadzenia szkolenia w zakresie obsługi programu wśród jej pracowników. Trybunał stanął na stanowisku, że dostawa programu komputerowego oraz jego późniejsza adaptacja do potrzeb klienta powinna być traktowana jako pojedyncza transakcja dla celów opodatkowania podatkiem od wartości dodanej. Z uwagi na fakt, iż ww. wyrok ETS zapadł w innym stanie faktycznym niż stan faktyczny przedstawiony w przedmiotowym wniosku, również nie znajduje zastosowania w rozpatrywanej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.