IBPP1/443-780/10/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010r. (data wpływu 16 sierpnia 2010r.), uzupełnionego pismem z dnia 2 listopada 2010r. (data wpływu 3 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT obowiązującej dla dostawy sprzętu ratowniczo-gaśniczego zakupionego dla jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 sierpnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT obowiązującej dla dostawy sprzętu ratowniczo-gaśniczego zakupionego dla jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 listopada 2010r. (data wpływu 3 listopada 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 października 2010r. znak IBPP1/443-780/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest uczestnikiem ogłoszonego przez Marszałka Województwa programu pn. „D.” W ramach tego programu został ogłoszony przetarg na dostawę samochodów specjalnych ratowniczo-gaśniczych oraz wysokowydajnych motopomp dla jednostek OSP z terenu Gminy. W treści SIWZ dotyczącej niniejszego postępowania określono warunki cyt. „dostawa ciężkiego samochodu specjalnego pożarniczego ratowniczo-gaśniczego na podwoziu z napędem 4x4 dla OSP w S.W., dostawa średniego samochodu specjalnego pożarniczego ratowniczo-gaśniczego na podwoziu z napędem 4x4 dla OSP w P. oraz wysokowydajnych motopomp dla OSP H. i G.S. W wyniku tego przetargu zostali wyłonieni dostawcy na ww. sprzęt ratowniczo-gaśniczy i zostały z nimi podpisane umowy określające 7% VAT. Marszałek Województwa, z którym została zawarta umowa na dofinansowanie projektu, zwrócił się z pismem do wszystkich beneficjentów tego projektu o indywidualne interpretacje stawki VAT na zakup sprzętu przeciwpożarowego (7% czy 22%) właściwej Izby Skarbowej odnośnie stawki podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że właścicielem zakupionego sprzętu jest Gmina, sprzęt został przekazany dla jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych na mocy umowy użyczenia. Gmina zgodnie z art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej ma obowiązek w zakresie finansowania jednostek ochrony przeciwpożarowej. Wymienione jednostki OSP są jednostkami ochrony przeciwpożarowej Gminy. Gmina jest podmiotem finansującym zakup, a nabywcą są jednostki OSP (tak określa zawarta umowa na dostawę sprzętu). Zakupiony sprzęt mieści się w definicji towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 2 listopada 2010r.):

Czy zastosowana 7% stawka podatku VAT dla przedstawionego stanu jest prawidłowa...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 2 listopada 2010r.), w odniesieniu do opisanej sytuacji zastosowano poprawną 7% stawkę VAT, co określono w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK 1311/07 z dnia 28 października 2008r., który stwierdza, że muszą być spełnione dwie przesłanki tj.: towar ma trafić do jednostki ochrony przeciwpożarowej i ma być przeznaczony na cele ochrony przeciwpożarowej. Obie te przesłanki zostały spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi (7%, 3% i 0%) lub zwolnienie od podatku. Stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W pozycji 129 tego załącznika, w części dotyczącej towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, wymieniono sprzęt przewozowo-samochodowy:

pożarnicze samochody specjalne i specjalistyczne (gaśnicze, rozpoznawcze, drabiny samochodowe, techniczne, chemiczne, ekologiczne, dźwigi i podnośniki, cysterny, sanitarki) oraz fabrycznie wykonane i oznakowane pojazdy straży pożarnej,

sprzęt pływający, statki pożarnicze, łodzie, pontony i silniki oraz statki powietrzne dla ratownictwa i gaszenia pożarów.

Natomiast art. 41 ust. 10 ustawy wskazuje, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

Stosowanie obniżonej – 7% stawki podatku – na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ww. ustawy, przy dostawie towarów na cele ochrony przeciwpożarowej, jest uzależnione od spełnienia łącznie następujących warunków:

towar będący przedmiotem dostawy musi być wymieniony w poz. 129-134 załącznika do ustawy o VAT,

dostawa jest dokonana na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej,

towary będące przedmiotem dostawy są przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.

Uwzględniając wymienione przepisy należy stwierdzić, że zastosowanie stawki podatku w wysokości 7% uzależnione jest między innymi od faktu czy nabywca jest jednostką ochrony przeciwpożarowej.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy oraz numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 178, poz. 1380 ze zm.), jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:

jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej,

jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej,

zakładowa straż pożarna,

zakładowa służba ratownicza,

gminna zawodowa straż pożarna,

powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna,

terenowa służba ratownicza,

ochotnicza straż pożarna,

związek ochotniczych straży pożarnych,

inne jednostki ratownicze.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że jednostki samorządu terytorialnego jako jednostki niewymienione w ww. art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, nie są jednostkami ochrony przeciwpożarowej.

Jeżeli zatem nabywcą będzie Gmina, stawką właściwą dla dostaw tych towarów będzie stawka 22% (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT), bez względu na cel w jakim podmiot ten zakupuje te towary. W przypadku nabycia tych towarów (tj. wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy) bezpośrednio przez jednostkę ochrony przeciwpożarowej, właściwą stawką będzie stawka 7% pod warunkiem, że towary te będą służyć ochronie przeciwpożarowej.

Należy jednocześnie w tym miejscu wyjaśnić, że przez nabywcę należy rozumieć podmiot, który jako strona umowy dokonuje nabycia danego towaru w następstwie czego staje się jego właścicielem.

W przedmiotowej sprawie z wniosku wynika co prawda, że wg faktury sprzedaży nabywcą jest ochotnicza straż pożarna, jednakże Wnioskodawca wskazał również, że to on będzie właścicielem nabytych samochodów, które zostaną przekazane w użytkowanie ochotniczej straży pożarnej.

Tym samym należy uznać, że w istocie faktycznym nabywcą tych samochodów jest Wnioskodawca, gdyż nie można rozdzielić osoby nabywcy od właściciela.

Wobec powyższego określone przez ustawodawcę, w art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ustawy o VAT, warunki w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione, bowiem dostawa towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ww. ustawy o VAT nastąpi w ocenie tut. organu dla Gminy, nie zaś dla jednostki ochrony przeciwpożarowej. Przedmiotowa dostawa nie będzie więc korzystać z obniżonej (7%) stawki podatku VAT i podlegać będzie opodatkowaniu według stawki podstawowej, tj. 22%.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja została wydana dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k – 14n ustawy Ordynacja podatkowa dla kontrahenta Wnioskodawcy dokonującego dostawy wskazanych we wniosku samochodów.

Ponadto należy zauważyć, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego na terytorium RP. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa – w tym orzeczenia NSA powołanego przez Wnioskodawcę – jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ interpretacyjny nie jest zobowiązany do analizowania stanów faktycznych spraw wskazanych przez wnioskodawcę i polemiki z zawartymi w nich rozstrzygnięciami, choć niewątpliwie powołanie orzecznictwa ma na celu wykazanie słuszności prezentowanego poglądu.

Równocześnie należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Zatem dokumenty te nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.