ITPP1/443-34/11/TS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2011 r. (data wpływu 12 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku stosowanej w odniesieniu do mieszanki zbożowo - naturalnej – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 stycznia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku stosowanej w odniesieniu do mieszanki zbożowo - naturalnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca produkuje i wprowadza do obrotu towar – mieszankę kawy zbożowo - naturalnej. Mieszanki takie do dnia 31 grudnia 2010 r. opodatkowane były stawką obniżoną. Wymienione były w PKWiU z 1997 r. w grupowaniu 15.86.12-70.33 „Mieszanki kawy zbożowo - naturalnej”, zaś stawką obniżoną objęte były wszystkie wyroby klasyfikowane w grupowaniu 15.86.12-70 zgodnie z poz. 29 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. (pozycja 29 nie zawierała uwagi „ex”). Zapis załącznika do ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. wymaga wykładni legalnej, bowiem obecnie w PKWiU 2008 nie występuje pozycja „pozostałe palone namiastki kawy”, zawarta w zdaniu drugim poz. 40 załącznika nr 3 do ustawy. Uzyskanie zatem opinii statystycznej – jak wskazano we wniosku – nie jest wystarczające do zastosowania właściwej stawki podatku o VAT. Sformułowanie „pozostałe palone namiastki kawy” jest właściwe wyłącznie dla treści powołanego załącznika. Mieszanki kawy zbożowo - naturalnej klasyfikowane są w PKWiU 2008 do pozycji 10.83.12.0, jednak pozycja 40 załącznika nr 3 zawiera uwagę „ex”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mieszanki kawy zbożowo - naturalnej mieszczą się w pojęciu „pozostałe palone namiastki kawy”, zawartym w zdaniu drugim poz. 40 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym podlegają opodatkowaniu stawką obniżoną określoną w art. 41 ust. 2 ustawy (z uwzględnieniem art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej – Dz. U. Nr 238 poz. 1578)...

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z tym, że nie istnieje w systemie prawnym definicja „namiastki”, należy zastosować definicję językową. Zgodnie z Słownikiem Języka Polskiego „namiastka” jest to „artykuł zastępujący produkt otrzymywany z surowców oryginalnych; produkt zastępczy, surogat”. Mieszanki kawy zbożowo - naturalnej stanowią produkt zastępczy dla kawy naturalnej, zatem zdaniem Wnioskodawcy pojęcie „pozostałe palone namiastki kawy” zawarte w zdaniu drugim poz. 40 załącznika nr 3 do ustawy o VAT obejmuje także palone mieszanki kawy zbożowo - naturalnej. W związku z tym od dnia 1 stycznia 2011 r. palone mieszanki kawy zbożowo - naturalnej objęte są obniżoną stawką podatku 8%, określoną w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT (z uwzględnieniem art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej – Dz. U. Nr 238 poz. 1578).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pod pojęciem towaru, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Ponadto od dnia 1 stycznia 2011 r. wprowadzony został przepis art. 5a, ustanawiający zasadę, iż towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257 poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Należy również zauważyć, iż od 1 stycznia 2011 r. w załączniku nr 3 do ustawy – tytuł drugiej kolumny otrzymał brzmienie „Symbol PKWiU 2008”. Tym samym obowiązująca dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r., została zastąpiona PKWiU z 2008 r., stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W załączniku nr 3 do ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. – pod pozycją 40 wskazano na „Substytuty kawy; ekstrakty, esencje i koncentraty z kawy lub substytutów z kawy; łupiny i łuski kawy – wyłącznie cykoria palona, pozostałe palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty (symbol PKWiU ex 10.83.12.0).

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”. Zatem poz. 40 załącznika nr 3 do ustawy odnosi się wyłącznie do cykorii palonej, pozostałych palonych namiastek kawy oraz ich ekstraktów, esencji i koncentratów.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy o statystyce publicznej nie definiują pojęcia „namiastka kawy”. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN przez namiastkę – w odniesieniu do artykułów spożywczych – należy rozumieć „artykuł spożywczy zastępujący produkt otrzymywany z surowców oryginalnych”.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca produkuje i wprowadza do obrotu mieszankę kawy zbożowo - naturalnej, który to towar klasyfikuje w PKWiU z 2008 r. w grupowaniu 10.83.12.0. Wnioskodawca, który do końca 2010 r. korzystał w odniesieniu do tego towaru ze stawki obniżonej, wyraził wątpliwości, czy jego produkt mieści się w zakresie „pozostałych palonych namiastek kawy”, określonym w poz. 40 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu od 1 stycznia 2011 r. Wskazując na słownikową definicję „namiastki”, Wnioskodawca jest zdania, iż mieszanki kawy zbożowo - naturalnej stanowią produkt zastępczy dla kawy naturalnej, zatem pojęcie „pozostałe palone namiastki kawy” obejmuje ten produkt, tym samym wyrób korzysta z obniżonej stawki podatku 8%.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy. Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający. Jak wskazano powyżej, namiastka – w odniesieniu do artykułów spożywczych – zastępuje lub imituje produkt (kawę) otrzymywany z surowców oryginalnych. Wyrób będący mieszanką kawy zbożowo - naturalnej nie zastępuje, zdaniem tut. organu, kawy otrzymywanej z surowców oryginalnych, bowiem sam jest m in. z tych surowców produkowany. Tym samym mieszanki kawy zbożowo - naturalnej nie mieszczą się w zakresie określonym w poz. 40 załącznika nr 3 do ustawy i nie korzystają ze stawki preferencyjnej na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z uwzględnieniem art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578).

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane w złożonym wniosku. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.