ITPP1/443-422f/10/DM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 7 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot zwróconych prowizji bankowych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 7 maja 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot zwróconych prowizji bankowych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w celu promocji miasta i regionu postanowił „stworzyć” dwie usługi. Pierwsza to zamieszczanie reklamy i informacji o obiektach turystycznych na stronie internetowej www…pl, a także umieszczanie w bazie danych i stałe aktualizowanie bazy przez Wnioskodawcę dla potrzeb udzielenia wszystkim zainteresowanym turystom informacji turystycznej na temat obiektów turystycznych w regionie. Natomiast druga - to usługa określona jako SR ON-LINE, która polega na korzystaniu z centralnej bazy rezerwacji pokoi hotelowych, kwater prywatnych, mieszkań, apartamentów, pokoi w obiektach agroturystycznych, rezerwacji na campingach, rezerwacji na ośrodkach kolonijnych zainteresowanych pobytem w K. i okolicach. Korzystanie z obu usług jest możliwe na podstawie jednej umowy cywilnoprawnej, w ramach której nabywca usługi, czyli zleceniodawca może nabyć obie usługi jednocześnie, albo pierwszą lub drugą usługę, w zależności od tego czym jest zainteresowany. W zawieranej umowie zleceniodawcą jest nabywca usługi, natomiast zleceniobiorcą i jednocześnie licencjodawcą jest Wnioskodawca. Zleceniodawca nie może korzystać z usługi SR ON-LINE bez zakupu u Wnioskodawcy kopii programu, który umożliwia korzystanie z ww. usługi. W przypadku, gdy pomiędzy Wnioskodawcą, a konkretnym zleceniodawcą zostanie zawarta umowa na obie usługi, albo tylko na usługę SR ON-LINE, działanie systemu polega na tym, że każdy potencjalny klient z Polski, jeżeli jest zainteresowany rezerwacją np. pokoi hotelowych, kwater prywatnych, mieszkań, apartamentów, pokoi w obiektach agroturystycznych, rezerwacji na campingach, rezerwacji na ośrodkach kolonijnych u konkretnego zleceniodawcy, „wchodzi” na stronę internetową Wnioskodawcy i dokonuje rezerwacji w interesującym go obiekcie u konkretnego zleceniodawcy, którą to potwierdza poprzez płatność zaliczki na konto Wnioskodawcy. Taka jest istota programu SR ON-LINE i nie ma innej możliwości działania. Z uwagi na to, że zaliczka jest na rezerwację w określonym obiekcie zleceniodawcy, która jedynie została dokonana na stronie Wnioskodawcy za pośrednictwem udostępnionego programu, Wnioskodawca ze swojego konta przelewa otrzymaną zaliczkę niezwłocznie na konto zleceniodawcy, u którego w istocie dokonano rezerwacji. Wnioskodawca wykonuje przelew zaliczki na konto właściwego zleceniodawcy z dwóch powodów, po pierwsze dlatego, że nie są to pieniądze w żaden sposób należące do Wnioskodawcy, po drugie dlatego, że taka jest istota programu SR ON-LINE. Za usługę przelewu na konto właściwego zleceniodawcy, Wnioskodawca nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia, zostaje mu jedynie zwrócona kwota prowizji bankowej za dokonanie czynności przelewu, aby nie być stratnym na kwocie przelewu, o czym także stanowi umowa cywilnoprawna. Przykładowo kwotę w wysokości 500 zł tytułem rezerwacji, Wnioskodawca przelewa na konto zleceniodawcy, za dokonanie czynności przelewu bank pobrał prowizję np. 4 zł i ta kwota tytułem prowizji zostaje zwrócona Wnioskodawcy przez zleceniodawcę.

Konkludując tworzą się dwa stany faktyczne:

1. z tytułu zawarcia umowy na świadczenie przez zleceniobiorcę, czyli Wnioskodawcę pierwszej opisanej we wniosku usługi, t.j. reklamy i informacji o obiektach turystycznych na stronie internetowej www…pl, a także umieszczanie w bazie danych i stałe aktualizowanie bazy przez Wnioskodawcę, zostaje ustalone wynagrodzenie netto plus 22% stawka podatku z tytułu zawarcia umowy na świadczenie ww. usług;

2. z tytułu zawarcia umowy na świadczenie przez Wnioskodawcę pierwszej – opisanej powyżej i drugiej (usługa SR ON-LINE) usługi zostaje ustalone:

1. wynagrodzenie netto plus 22% podatku z tytułu zawarcia umowy na świadczenie ww. usług,

2. wynagrodzenie netto plus 22% podatku za sprzedaż oprogramowania przez zleceniobiorcę – licencjodawcę w celu możliwości korzystania z usługi SR ON-LINE,

3. „niepodleganie opodatkowaniu” po stronie Wnioskodawcy kwoty zaliczki w chwili przelewania na konto zleceniodawcy,

4. „niepodleganie opodatkowaniu” po stronie Wnioskodawcy kwoty zwróconej prowizji bankowej.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową, natomiast dochody uzyskiwane z tytułu zawierania umów na obie usługi, albo też jedną z nich, będą stanowić dochód własny Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zwrócone prowizje bankowe przez zleceniodawcę z tytułu uprzednich przelewów bankowych są obrotem niepodlegającym opodatkowaniu, a przez to niewykazywanym w deklaracji dla podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrócone prowizje bankowe od zleceniodawcy są obrotem niepodlegającym opodatkowaniu i nie podlegają wykazaniu w deklaracji dla podatku od towarów i usług, ponieważ jest to czynność związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 8 ust. 2 cyt. ustawy nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ww. ustawy Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jako zleceniobiorca, zamierza zawrzeć umowę dotyczącą świadczenia na rzecz poszczególnych zleceniodawców usług określonych jako „reklama i informacja o obiektach turystycznych na stronie internetowej www…pl a także umieszczanie w bazie danych i stałe aktualizowanie bazy” oraz usługi określonej jako SR ON-LINE, polegającej na korzystaniu z centralnej bazy rezerwacji obiektów turystycznych zleceniodawców znajdujących się w K. i okolicach. Z tytułu świadczonych czynności zostało określone wynagrodzenie umowne. Potwierdzeniem rezerwacji w danym obiekcie zleceniodawcy jest uiszczenie zaliczki, którą klient wpłaca na konto Wnioskodawcy, a Wnioskodawca pełną kwotę zaliczki – bez dokonywania jakichkolwiek potrąceń kwotowych – przelewa niezwłocznie na rachunek zleceniodawcy, u którego dokonano rezerwacji pobytu. Za dokonanie przelewu zaliczki na konto właściwego zleceniodawcy, Wnioskodawca nie otrzymuje „żadnego wynagrodzenia”, Wnioskodawcy zostaje zwrócona jedynie kwota prowizji bankowej za dokonanie czynności przelewu, o czym stanowi umowa cywilnoprawna zawarta ze zleceniodawcą.

Ustosunkowując się do powyższego w oparciu o przywołane przepisy prawa wskazać należy, że w ocenie tut. organu czynność związana z przelewem zaliczki na rzecz kontrahenta stanowi składnik świadczenia złożonego związanego z zawartą umową na świadczenie usługi określonej jako SR ON-LINE i jako taki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć bowiem należy, że ze złożonego wniosku wynika, że istotą ww. usługi jest dokonanie przez zainteresowanego klienta rezerwacji pobytu w ośrodku zleceniodawcy poprzez stronę internetową Wnioskodawcy (zleceniobiorcy), przy założeniu umownym, iż kwota zaliczki z tytułu rezerwacji zostanie przelana przez klienta na konto Wnioskodawcy, a następnie Wnioskodawca w całości przeleje ją na konto zleceniodawcy. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że nie ma innej możliwości dokonania rezerwacji niż poprzez wskazany powyżej sposób postępowania. A zatem przyjąć należy, że nie istnieje możliwość dokonania rezerwacji pobytu w danym obiekcie i dokonania wpłaty zaliczki bezpośrednio na konto określonego zleceniodawcy. Czynność przelania ww. kwot zaliczki związana jest zatem integralnie ze świadczoną przez Wnioskodawcę usługą SR ON-LINE. Jeśli bowiem Wnioskodawca zapewnia realizację tej czynności w ramach usługi SR ON-LINE, to w tym wypadku czynność związana z przelaniem kwoty zaliczki nie stanowi celu samego w sobie, a jedynie jest czynnością pomocniczą do ww. usługi. Ponadto zauważyć należy, że czynności świadczone przez Wnioskodawcę świadczone są za „zwrotem kwot” prowizji bankowej, a zatem nie można uznać, iż świadczenie to dokonywane jest bez wynagrodzenia i zastosowanie znalazłby art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z tych też względów okoliczności, które wskazuje Wnioskodawca, t.j. związek czynności z prowadzeniem przedsiębiorstwa, jak również brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu świadczeń związanych z tymi usługami, nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej kwestii.

Uznanie otrzymywanych przez Wnioskodawcę kwot tytułem zwrotu poniesionych kosztów prowizji bankowych, jako obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym i wykazaniu w deklaracji dla podatku od towarów i usług znajduje potwierdzenie w przywołanym art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obrotem jest kwota należna, która obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, czyli także zwrot poniesionych kosztów.

W tym miejscu zauważyć dodatkowo należy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 79 lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347/1 ze zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym bowiem Wnioskodawca nie wskazał by otrzymane od kontrahenta kwoty stanowiły zwrot wydatków ponoszonych w imieniu i na rzecz zleceniodawcy i były księgowane na koncie przejściowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.