ILPP1/443-606/10-4/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu: 31 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 11 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie premii pieniężnych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 31 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie premii pieniężnej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 11 sierpnia 2010 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik/dostawca zamierza zawrzeć umowę dostawy towarów przewidując wypłatę odbiorcy kwoty, tzw. dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia. Wynagrodzenie to ma stanowić określony w umowie procent od łącznej wartości netto wszystkich produktów nabytych przez odbiorcę w okresie rozliczeniowym (kwartale/roku), jednakże pod warunkiem terminowej zapłaty przez odbiorcę ceny za nabyte produkty oraz bez świadczeń dodatkowych usług przez odbiorcę na rzecz dostawcy. Kwota tzw. zryczałtowanego wynagrodzenia według umowy stron ma być wypłacana na podstawie noty księgowej – uznaniowej, wystawianej przez dostawcę po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego (kwartału/roku), bez odniesienia/przypisania do konkretnych dostaw towarów w danym okresie rozliczeniowym.

W piśmie uzupełniającym z dnia 6 sierpnia 2010 r., Wnioskodawca wskazał, iż przewidywane w umowie handlowej stron, tzw. dodatkowe zryczałtowane wynagrodzenie ma stanowić określony w umowie procent od łącznej wartości netto wszystkich produktów nabytych przez odbiorcę w okresie rozliczeniowym i nie można go powiązać z konkretnymi dostawami, odnoszącymi się do określonych towarów lub ich grup.

Wysokość dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia jest ustalana procentowo, jego wysokość zależy od osiągnięcia określonego wolumenu obrotów ustalanego w umowie handlowej z nabywcami.

W zamian za udzielenie dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia odbiorca nie świadczy żadnych innych usług, nie zobowiązuje się do dokonywania zakupów wyłącznie u dostawcy, nie zobowiązuje się do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta.

Uzyskanie dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia nie będzie uzależnione od spełnienia przez odbiorcę żadnych innych dodatkowych warunków takich jak: nabywanie towarów o określonej wartości lub ilości, czy w określonym czasie, eksponowanie, reklama towarów, posiadanie pełnego asortymentu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłata przez dostawcę na rzecz odbiorcy towarów kwoty, tzw. dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia, stanowiącej określony w umowie procent od łącznej wartości netto wszystkich produktów nabytych przez odbiorcę w okresie rozliczeniowym (kwartale/roku), pod warunkiem terminowej zapłaty przez odbiorcę ceny za nabyte produkty i bez świadczenia usług przez odbiorcę na rzecz dostawcy, nie stanowi rabatu zmniejszającego podstawę opodatkowania w podatku od towarów usług w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i może być udokumentowana notą księgową – uznaniową, wystawianą przez dostawcę po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego (kwartału/roku)...

Zdaniem Wnioskodawcy, mająca być wypłacana przez dostawcę na rzecz odbiorcy towarów kwota, tzw. dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia, stanowiąca określony w umowie procent od łącznej wartości netto wszystkich produktów nabytych przez odbiorcę w okresie rozliczeniowym (kwartale/roku), pod warunkiem terminowej zapłaty przez odbiorcę ceny za nabyte produkty i bez świadczenia usług przez odbiorcę na rzecz dostawcy - nie stanowi rabatu zmniejszającego obrót w świetle art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług i może być udokumentowana notą księgową – uznaniową wystawianą przez dostawcę po zakończeniu wskazanego w umowie dostawy okresu rozliczeniowego.

Dodatkowe zryczałtowane wynagrodzenie przewidziane w umowie stron nie jest bowiem powiązane z żadnymi usługami odbiorcy, ani z żadną konkretną dostawą towarów, jego wysokość zależy od osiągnięcia określonego wolumenu obrotów w danym okresie rozliczeniowym i terminowej zapłaty ceny, nie polega też na zmniejszeniu ceny towarów z tytułu konkretnej dostawy, nie jest zatem rabatem. Przepis art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług zrównuje z rabatami jedynie bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta. Brak jest zatem podstaw prawnych do korygowania przez dostawcę wcześniej wystawianych faktur, z uwzględnieniem jedynie oczywistego ekonomicznego aspektu transakcji stron. Dlatego wypłata kwoty omawianego dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia może nastąpić na podstawie odpowiedniego dokumentu księgowego (noty uznaniowej), a nie przez wystawienie faktury korygującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 -22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m. in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami) i nie wiąże się z wykonywaniem na rzecz sprzedawcy dodatkowych czynności (zobowiązanie do prowadzenia akcji o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym etc.), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi, w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Stosowanie do § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która – zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia – powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz ”KOREKTA” albo wyrazy ”FAKTURA KORYGUJĄCA” (§ 13 ust. 5 rozporządzenia).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje zawarcie umowy dostawy towarów przewidując wypłatę odbiorcy kwoty, tzw. dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia. Wynagrodzenie to ma stanowić określony w umowie procent od łącznej wartości netto wszystkich produktów nabytych przez odbiorcę w okresie rozliczeniowym (kwartale/roku), jednakże pod warunkiem terminowej zapłaty przez odbiorcę ceny za nabyte produkty oraz bez świadczeń dodatkowych usług przez odbiorcę na rzecz dostawcy. Kwota tzw. zryczałtowanego wynagrodzenia według umowy stron ma być wypłacana na podstawie noty księgowej – uznaniowej, wystawianej przez dostawcę po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego (kwartału/roku), bez odniesienia/przypisania do konkretnych dostaw towarów w danym okresie rozliczeniowym.

W zamian za udzielenie dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia odbiorca nie świadczy żadnych innych usług, nie zobowiązuje się do dokonywania zakupów wyłącznie u dostawcy, nie zobowiązuje się do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta.

Uzyskanie dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia nie będzie uzależnione od spełnienia przez odbiorcę żadnych innych dodatkowych warunków takich jak: nabywanie towarów o określonej wartości lub ilości, czy w określonym czasie, eksponowanie, reklama towarów, posiadanie pełnego asortymentu.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz informacje zawarte w opisie zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w sytuacji udzielania premii pieniężnych w zamian za osiągnięcie określonego pułapu obrotu, wyłącznie pod warunkiem uiszczenia terminowej zapłaty za nabyte produkty (bez dokonywania świadczeń dodatkowych) nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

Zdaniem tut. Organu opisane we wniosku premie pieniężne (tzw. kwoty dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia) można przyporządkować do konkretnych dostaw, bowiem obrót uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych ustalany jest na podstawie wielkości faktycznie zrealizowanych zakupów dokonanych w konkretnie określonym przedziale czasowym (kwartale, roku). Jak podaje Wnioskodawca, premia ta ma stanowić określony w umowie procent od łącznej wartości netto wszystkich produktów nabytych przez odbiorcę w konkretnym okresie rozliczeniowym.

Aby więc ustalić wysokość premii należnej nabywcom towarów, zsumowane muszą być poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy, na podstawie których dokonywane jest obliczenie premii stanowiącej w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw w całym okresie rozliczeniowym objętym gratyfikacją w postaci przyznanej premii.

Należy zatem uznać, że przedmiotowe premie pieniężne nie będą stanowić wynagrodzenia za świadczenie usług przez podmiot je otrzymujący i nie będą u niego podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Będą one stanowić w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami – zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy – zmniejszający podstawę opodatkowania.

Wobec powyższego, udzielając odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że wypłata przez dostawcę na rzecz odbiorcy towarów kwoty, tzw. dodatkowego zryczałtowanego wynagrodzenia, stanowiącej określony w umowie procent od łącznej wartości netto wszystkich produktów nabytych przez odbiorcę w okresie rozliczeniowym (kwartale/roku), pod warunkiem terminowej zapłaty przez odbiorcę ceny za nabyte produkty i bez świadczenia usług przez odbiorcę na rzecz dostawcy, stanowi rabat zmniejszający podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy. Ponadto Wnioskodawca jako udzielający premii powinien – na podstawie treści § 13 ust. 1 rozporządzenia – wystawić fakturę korygującą, uwzględniając wymogi wynikające z § 13 ust. 2 rozporządzenia, bowiem przedmiotowe premie stanowią w rzeczywistości rabat.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.