II SA/Ke 715/12

Uzasadnienie

Pismem z [...] Urząd Marszałkowski Województwa Departament Funduszy Strukturalnych poinformował M. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "Nieruchomości M. W. P." w K., że przywrócił do ponownej oceny formalnej wniosek nr [...] pod nazwą "Apartamenty dla alergików" złożony w dniu 18 listopada 2011 r. w ramach Działania 1.1 "Bezpośrednie wsparcie sektora mikro, małych i średnich przedsiębiorstw" Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Powtórna ocena wykazała uchybienia formalne podlegające poprawie w związku z czym organ wskazał, że poprawiony wniosek wraz z wersją elektroniczną oraz załącznikami wymagającymi korekty należało złożyć w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia otrzymania pisma pod rygorem odrzucenia wniosku ze względów formalnych.

Pismem z 30 sierpnia 2012 r. instytucja zarządzająca poinformowała, że ww. wniosek został odrzucony ponieważ nie zostały poprawione wszystkie uchybienia formalne wskazane w piśmie z [...] Organ podniósł, że poprawiony wniosek został złożony w Sekretariacie Naboru Projektów Gospodarczych z 21 sierpnia 2012 r., lecz w dokumentacji nie zostało poprawione uchybienie formalne: w punkcie D11 Cel projektu – nadal brak było odniesienia wymaganego Instrukcją wypełniania wniosku o dofinansowanie, do punktu E2 wniosku aplikacyjnego.

W proteście z 6 września 2012 r. M. P. stwierdził, że negatywna ocena wniosku jest niezgodna z regulaminem konkursu oraz błędna merytorycznie. Wskazał, że:

1. Zarzut braku odniesienia punktu D11 do punktu E2 wniosku aplikacyjnego jest niezgodny z regulaminem konkursu, który nie zobowiązuje do zamieszczenia takiego odniesienia.

2. Błąd merytoryczny oceny polega na tym, że odniesienie między punktami D11 i E2 istnieje w ocenianym wniosku o dofinansowanie. Przykłady:

a) odniesieniem do treści zakup apartamentów i wyposażenia w punkcie D11 jest wskaźnik produktu liczba zakupionych środków trwałych w części E2.

b) odniesieniem do treści istnieje potrzeba zwiększenia własnej oferty, bądź jej dywersyfikacja w punkcie D11 jest wskaźnik rezultatu liczba nowych produktów/usług

w części E2.

3. Odrzucenie wniosku jest niezgodne z § 4 pkt 5 regulaminu, który dopuszcza odrzucenie wniosku jedynie ze względu na istotne braki formalne. Rzekomy błąd będący podstawą negatywnej oceny nie ma takiego charakteru.

4. Odrzucenie wniosku jest też niezgodne z § 5 pkt 3 regulaminu konkursu.

Z powyższych powodów wniósł o uchylenie oceny jako wadliwej i przekazanie wniosku do oceny merytoryczno-technicznej.

W odpowiedzi na protest instytucja zarządzająca pismem z 28 września 2012 r. podtrzymała decyzję o odrzuceniu projektu. Odnosząc się do poszczególnych zarzutów organ:

Ad. 1. podzielił zdanie wnioskodawcy, że w regulaminie konkursu zamkniętego nr 1.1.5 dla mikro i małych przedsiębiorstw brak jest bezpośredniego zapisu o spójności pkt D11 i E2 wniosku aplikacyjnego, jednak pkt 5 § 2 regulaminu stanowi, że "sposób wypełniania wniosku o dofinansowanie określa Instrukcja wypełnienia wniosku

o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Działania 1.1 Bezpośrednie wsparcie sektora mikro, małych i średnich przedsiębiorstw Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 - 2013". Ponadto pkt 2 tegoż paragrafu wskazuje, że "przed sporządzeniem wniosku o dofinansowanie Beneficjent jest zobowiązany do zapoznania się z dokumentami, zamieszczonymi na stronie internetowej www.rpo-swietokrzyskie.pl. Instytucja uznała zarzut wysunięty przez wnioskodawcę za bezzasadny.

Ad. 2. stwierdził, że wybrane wskaźniki produktu i rezultatu w pkt E2 nie znajdują swego uzasadnienia w opisie celu projektu w pkt D11. W pkt D11 nie zostały zamieszczone informacje na temat nowych produktów/usług jakie wnioskodawca zamierza wprowadzić w swym przedsiębiorstwie, ile i jakie środki trwałe zamierza zakupić ze środków pozyskanych na realizację projektu. Rozpatrujący nie znaleźli również odniesienia do planowanego utworzenia nowych etatów. Wskazane przez wnioskodawcę w treści protestu przykłady odniesienia między pkt D11 i E2 nie są wystarczające. Wybrane w pkt E2 wskaźniki realizacji celów projektu nie mają swego odzwierciedlenia w opisie celu projektu – pkt D11, co powoduje, że informacje zamieszczone w pkt D11 i E2 nie są ze sobą spójne.

Ad. 3. podniósł, że § 4 pkt 5 regulaminu określa trzy możliwości oceny wniosku, natomiast kolejne punkty regulaminu od 6 do 12 w § 4 dotyczą postępowania

w przypadku wniosku przekazanego do poprawy wskazanych uchybień.

W rozpatrywanym przypadku wnioskodawca naruszył § 4 pkt 7 mówiący o tym, że "jeśli Beneficjent w projekcie dokona dodatkowych nieuzasadnionych zmian, bądź nie dokona poprawek zgodnie z zaleceniami Instytucji Zarządzającej RPOWŚ, projekt nie będzie podlegał dalszej ocenie i zostanie odrzucony na etapie oceny formalnej."

Instytucja zarządzająca poinformowała, iż precyzyjny i jasno określony cel projektu oraz właściwy i odpowiedni dobór wskaźników stanowią podstawę monitorowania realizacji projektu i pozwalają weryfikować stopień realizacji założonego celu. Cele poszczególnych projektów muszą być zgodne z założonymi przez instytucję zarządzającą celami Działania i Osi priorytetowej, które przekładają się na realizację celu całego Programu Operacyjnego. Dlatego też, nieistotne z punktu widzenia wnioskodawcy błędy, są bardzo ważnymi uchybieniami dla instytucji zarządzającej, ponieważ uniemożliwiają monitorowanie założonych w Programie celów. To po stronie aplikującego o środki pochodzące z RPOWŚ 2007-2013 spoczywa pełna odpowiedzialność za formę, treść oraz sposób opracowania dokumentacji projektowej.

Ad. 4. wskazał, że wnioskodawca pismem z 30 sierpnia 2012 roku został poinformowany o odrzuceniu wniosku z powodu z braku poprawy wszystkich uchybień formalnych wskazanych w piśmie z 3 sierpnia 2012 roku. Ponadto w piśmie

o odrzuceniu wniosku z 30 sierpnia 2012 roku, uchybienie to zostało wyraźnie wskazane wraz z pouczeniem o możliwości wniesienia protestu. Wskazany również został sposób oraz termin na złożenie środka odwoławczego. W związku z powyższym rozpatrujący nie dostrzegli naruszenia z § 5 pkt 3 regulaminu.

Tym samym instytucja zarządzająca podtrzymała decyzję Zastępcy Dyrektora Departamentu Funduszy Strukturalnych Urzędu Marszałkowskiego Województwa .

Skargę na informację o odrzuceniu wniosku o dofinansowanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach złożył M. P. wnosząc

o "uchylenie oceny" jego wniosku jako niezgodnej z prawem, zobowiązanie instytucji zarządzającej do dokonania oceny merytoryczno-technicznej wniosku oraz do zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania. Podtrzymał zarzuty zawarte w piśmie z 6 września 2012 r. twierdząc, że negatywna ocena wniosku jest niezgodna

z regulaminem konkursu oraz błędna merytorycznie. Zgłosił również zarzut arbitralności zarzutów przedstawionych w ocenie. Podniósł, że:

1. zarzut braku odniesienia punktu D11 do punktu E2 wniosku aplikacyjnego jest niezgodny z regulaminem konkursu, który nie zobowiązuje do zamieszczenia takiego odniesienia.

2. błąd merytoryczny oceny polega na tym, że odniesienie między punktami D11 i E2 istnieje w ocenianym wniosku o dofinansowanie. Naniósł też wymagane poprawki. Przykłady:

a) odniesieniem do treści zakup apartamentów i wyposażenia w punkcie D11 jest wskaźnik produktu liczba zakupionych środków trwałych w części E2.

b) odniesieniem do treści istnieje potrzeba zwiększenia własnej oferty, bądź jej dywersyfikacja w punkcie D11 jest wskaźnik rezultatu liczba nowych produktów/usług

w części E2. Zarzuty postawione w tej części mają charakter arbitralny, niezwiązany

z dokumentacją konkursową.

3. odrzucenie wniosku jest niezgodne z § 5 pkt 3 regulaminu konkursu.

Odnosząc się do pierwszego zarzutu skarżący wyjaśnił, że pojęcie regulamin konkursu rozumie szeroko i wlicza tu instrukcję wypełnienia wniosku. Stwierdził, że ani w regulaminie konkursu, ani w instrukcji wypełnienia wniosku o dofinansowanie nie jest wymagane umieszczenie w punkcie D11 odniesienia do punktu E2. W części D11 instrukcji zapisano jedynie, że należy zwrócić uwagę na spójność opisu z punktami D10 i E2. Zapis ten nie obliguje wnioskodawcy, zdaniem skarżącego, aby w punkcie D11 wniosku umieścił odniesienie do punktu E2 wniosku. Nie ma też żadnej wzmianki

o odniesieniu w dokumentacji konkursowej. Domaganie się umieszczenia takiego odniesienia świadczy o arbitralności oceny. Poza tym w instrukcji wypełnienia wniosku brak jest wyjaśnienia, jak należy rozumieć pojęcie spójności. Nie wgłębiając się w to zagadnienie podczas przygotowywania dokumentacji uznał, że chodzi o tzw. spójność logiczną (koherencję), a więc przede wszystkim o wzajemną niesprzeczność

i zgodność przedstawianych informacji z zasadami logiki. Jest to wymaganie oczywiste, które spełnił w całej aplikacji. Swoją interpretację tego lakonicznego zapisu uznał za poprawną, a z całą pewnością za dopuszczalną.

Odrzucenie wniosku na podstawie rzekomego braku w punkcie D11 odniesienia do punktu E2 jest zatem, zdaniem M. P., niesłuszne. Wskazał, że nie można na tej podstawie domagać się nanoszenia poprawek ani przedstawiania wyjaśnień. Tym samym odrzucenie wniosku na podstawie braku poprawek lub wyjaśnień było niesłuszne.

Rozwijając drugi zarzut skarżący wskazał, że w piśmie z [...] zarzucono brak w punkcie D11 odniesienia do punktu E2 wniosku aplikacyjnego. Zarzut ten uznał za chybiony ponieważ istniało odniesienie pomiędzy punktami D11 i E2. Mimo tego zmodyfikował punkt D11 aplikacji w taki sposób, że zapis Cel działania: rozbudowa przedsiębiorstwa przez zwiększenie powierzchni najmu zastąpił treścią Cel działania: Zakup apartamentów i wyposażenia jako rozbudowa przedsiębiorstwa.

W dalszym ciągu postępowania odrzucono jego wniosek pod tym samym zarzutem, który jest jednak niezgodny ze stanem faktycznym. Okoliczność tę podniósł w piśmie

z 6 września 2012 roku.

Skarżący zauważył, że zapisy z punktów D11 i E2 mają charakter jedynie przykładowy, ponieważ istnieją inne powiązania, a niektóre istniały jeszcze przed modyfikacją punktu D11.

Mimo tych okoliczności odrzucono jego wniosek, co uzasadniono w pismach z 19 września 2012 roku i 28 września 2012 r. Zarzucono w nich naruszenie § 4 pkt 7 regulaminu i skarżący wywnioskował, że dokonana poprawka w części D11 wniosku została uznana za niezgodną z zaleceniami IZ RPOWŚ.

Ustosunkowując się do przedstawionych w powyższych pismach zarzutów zacytował fragment instrukcji wypełnienia wniosku, punkt "D11. Cel projektu". Wskazał, że cytat ten zawiera 992 znaki (ze spacjami) i stanowi konspekt, na podstawie którego wnioskodawca powinien wypełnić pole D11 formularza aplikacyjnego. Jednakże pole to jest ograniczone do 1000 znaków ze spacjami. Zatem na podstawie 992-znakowego konspektu należy stworzyć 1000-znakowe rozwinięcie. Aplikant na podstawie ilości zagadnień do omówienia i dostępności miejsca w rubryce może wnioskować, że wymaga się tu bardzo niskiego poziomu szczegółowości, w tym bardzo niskiego poziomu szczegółowości i ilości odniesień do punktu E2. Może też wnioskować, że naniesiona poprawka może, a nawet powinna mieć formę lakoniczną.

Skarżący stwierdził, że inne, błędne zdanie wyrażono w powołanych powyżej pismach, w których zarzucono niedostateczną ilość danych w punkcie D11.

M. P. zwrócił uwagę, że ze względu na ograniczoną ilość miejsca, fizycznie niemożliwe jest wypełnienie pola D11 zgodnie z instrukcją wypełnienia wniosku i jednocześnie zawarcie w nim wszystkich powiązań w brzmieniu wymaganym w powołanych pismach, co świadczy o niezgodnym z prawem dokonaniu oceny. Jako przykład podał zapis jaki zamieszczono w rozstrzygnięciu z 28 września 2012 r. na stronie 4 w II akapicie. Stwierdził, że akapit liczy 1042 znaki ze spacjami, zatem nie można go zmieścić w części D11 formularza ze względu na ograniczenie do 1000 znaków.

Podniósł, że w następnym zdaniu wzmiankowanego pisma w punkcie D11 rozpatrujący nie znajdują odniesienia do planowanego utworzenia nowych etatów. Nie ma w tym, jego zdaniem, nic dziwnego ponieważ w punkcie D11 powinno znaleźć się omówienie celu projektu, a planowane utworzenie etatów nie jest celem a jedynie środkiem do jego realizacji.

Z powyższych powodów nieuzasadnione jest, w ocenie skarżącego, domaganie się, aby w punkcie D11 znalazły się odniesienia do wszystkich wskaźników zawartych w punkcie E2, ponieważ nie wszystkie one dotyczą celu projektu.

Zarzuty dotyczące braku odniesienia między punktami D11 i E2, a także dotyczące niewłaściwej formy czy ilości tych odniesień, uznał za niezgodne

z regulaminem konkursu, w dokumentacji konkursowej nie omówiono bowiem wymaganej formy czy ilości tych odniesień. Zatem powyższe zarzuty mają charakter uznaniowy.

Rozwijając trzeci zarzut skarżący podniósł, że jego projekt został przywrócony do oceny po rozstrzygnięciu protestu przez tutejszy Sąd (sygn. akt II SA/Ke 103/12) po odrzuceniu go na etapie oceny formalnej. Wynik tej pierwszej oceny formalnej został przedstawiony w piśmie z 16 grudnia 2011 roku. Zgodnie z § 5 pkt 3 regulaminu konkursu w piśmie tym zawarte są wszystkie błędy formalne powodujące negatywną ocenę projektu. Niewymienione w tym piśmie błędy nie mogą być podstawą negatywnej oceny na dalszym etapie procedury odwoławczej. Tymczasem na obecnym etapie postępowania jego wniosek został odrzucony z powodu błędów, które nie zostały wymienione w powołanym piśmie. Stwierdził, że ocena jego wniosku została przeprowadzona niezgodnie z prawem.

W odpowiedzi na skargę instytucja zarządzająca wniosła o jej oddalenie podtrzymując zarzuty zawarte we wcześniejszych pismach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Przedmiotem kontroli sądowej w niniejszej sprawie jest negatywny wynik procedury odwoławczej w zakresie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu pod nazwą "Apartamenty dla alergików" złożonego w ramach Działania 1.1 "Bezpośrednie wsparcie sektora mikro, małych i średnich przedsiębiorstw" Regionalnego Programu Operacyjnego (RPO) Województwa na lata 2007-2013.

Na wstępie wskazać należy, że dokonana przez instytucję zarządzającą ocena tego projektu była już przedmiotem kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w Kielcach w sprawie II SA/Ke 103/12, w związku z czym należało w pierwszej kolejności zbadać, czy przeprowadzając ponowną ocenę organ zrealizował wskazania co do dalszego postępowania wyrażone przez Sąd w tej właśnie sprawie (art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.).

Kwestionując zgodność z prawem zaskarżonej wówczas informacji o odrzuceniu projektu na etapie weryfikacji formalnej Sąd podniósł w uzasadnieniu wyroku, że analiza wniosku strony oraz dołączonych do niego dokumentów, w tym zwłaszcza Biznes Planu wskazuje, że deklarowanym w tych dokumentach celem projektu, jest rozbudowa przedsiębiorstwa i dywersyfikacja oferty polegająca na wprowadzeniu usługi wynajmu apartamentów turystycznych na krótkotrwały pobyt osobom poszukującym ofert w Internecie, w tym zwłaszcza osobom cierpiącym na alergię. Mimo tego, że tak opisany projekt ma zostać zrealizowany poprzez zakup apartamentów i następnie ich wyposażenia zgodnie z celem któremu mają służyć, to wspomnianego zakupu gotowych apartamentów nie można w ocenie Sądu traktować jako inwestycji polegającej na budowie nowych budynków mieszkalnych, ani też jako inwestycji w mieszkalnictwo szeroko rozumiane. Planowany przez skarżącego zakup gotowych apartamentów, choć pośrednio wiąże się z uprzednią budową tych apartamentów, które mogą co do zasady być wykorzystywane dla celów mieszkaniowych, nie może wbrew jednoznacznej treści wniosku strony, być kwalifikowany jako zmierzający do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych kogokolwiek, a przez to dotyczący wydatków skierowanych na sektor mieszkalnictwa. Zakup tych apartamentów nie jest bowiem celem ocenianego projektu, ale środkiem do realizacji innego celu jakim jest, według deklaracji wnioskodawcy, rozwój jego przedsiębiorstwa. Cel taki mieści się natomiast w ramach Osi priorytetowej 1. Rozwój przedsiębiorczości, Działanie 1.1 Bezpośrednie wsparcie sektora mikro, małych

i średnich przedsiębiorstw.

Jak wynika z powyższego, przyczyną wyroku uwzględniającego skargę w sprawie II SA/Ke 103/12 było zakwestionowanie stanowiska instytucji zarządzającej, iż zgłoszony do dofinansowania projekt nie mieści się w zakresie Działania 1. Rozwój przedsiębiorczości RPO Województwa na lata 2007-2013.

Wykonując wytyczne zawarte w tym wyroku i uwzględniając pogląd prawny wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny instytucja zarządzająca prawidłowo przystąpiła do oceny formalnej wniosku, o jakiej mowa w § 4 Regulaminu konkursu zamkniętego nr 1.1.5 dla mikro i małych przedsiębiorstw Osi Priorytetowej 1 – Rozwój przedsiębiorczości Działanie 1.1 Bezpośrednie wsparcie sektora mikro, małych

i średnich przedsiębiorstw RPO Województwa na lata 2007-2013, zwanego dalej regulaminem. W ramach tej oceny skarżący zobowiązany został do uzupełnienia braków formalnych wniosku, wskazanych szczegółowo w piśmie z 3 sierpnia 2012r. Nieuzupełnienie tych braków, w postaci braku odniesienia celu projektu (punkt D11) do wskaźników realizacji celów projektu (punkt E2) spowodował odrzucenie wniosku w trybie § 4 ust. 7 regulaminu.

Z dokumentów dołączonych do skargi nie ulega wątpliwości, że M. P.

w zakresie, o jakim mowa wyżej nie uzupełnił wniosku w sposób, w jaki wymagała tego instytucja zarządzająca. Podkreślenia przy tym wymaga, że powiązanie i spójność treści obu punktów wniosku - D11 i E2 jest konieczne dla monitorowania realizacji projektu w przypadku jego dofinansowania. Takie zadanie instytucji zarządzającej wynika z treści art. 26 ust.1 pkt 12 ustawy z dnia 6 grudnia 2006r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. 2009.84.712 ze zm.). W tym celu niezbędne jest określenie przez beneficjenta w sposób jasny celu projektu i precyzyjne wskazanie środków (wskaźników) jakimi zamierza cel ten osiągnąć, gdyż te właśnie elementy podlegają weryfikacji i monitorowaniu przez instytucję zarządzającą na etapie realizacji projektu. Ze strony beneficjenta istnieje zaś ustawowy obowiązek poddania się kontroli w zakresie prawidłowości realizacji projektu, przeprowadzanej przez instytucję zarządzającą (art. 35e ust. 1 ustawy o polityce rozwoju).

Inaczej rzecz ujmując, skoro beneficjent ma obowiązek rozliczenia się ze środków publicznych, z których realizowany jest zgłoszony przez niego projekt, to podmiot przeprowadzający taką kontrolę musi opierać się na precyzyjnej wiedzy, jaki konkretnie cel był projektem objęty i w jaki sposób, za pomocą jakich środków miał być osiągnięty. Tylko taka sytuacja zapewnia bowiem prawidłowe wykonanie przez instytucję zarządzającą obowiązku, o jakim mowa w art. 26 ust.1 pkt 12 ustawy.

Temu właśnie celowi służyło wezwanie skarżącego do uzupełnienia wniosku w zakresie powiązania treści zawartych w pkt D11 i E2, przy czym podkreślenia wymaga, że podstawą do odrzucenia wniosku nie może być sytuacja, w której ustalenie celu projektu bądź też konkretnych środków, jakie mają służyć do jego realizacji jest możliwe na podstawie zapisów zawartych w innych punktach wniosku. Nie chodzi bowiem o akceptowanie wymogu przesadnego formalizmu w jego wypełnieniu, ale

o taką treść wniosku, która pozwoli na monitorowanie realizacji projektu.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy zauważenia wymaga, że o ile liczba nowych usług/produktów wprowadzonych w przedsiębiorstwie określona na 1 w pkt E2 wniosku– dodatkowe wskaźniki rezultatu, znajduje swoje uzasadnienie

i wyjaśnienie pkt D10 i D7 (gdzie wyraźnie wskazuje się, że nowym produktem/usługą jest wynajem apartamentów dla alergików), podobnie jak liczba przedsiębiorstw wspartych w zakresie inwestycji wynika z pkt D10 (chodzi przecież niewątpliwie

o przedsiębiorstwo skarżącego), to w treści wniosku nie ma jakiegokolwiek powiązania – w żadnym jego punkcie z Biznes Planem włącznie – z pozycją P.8.2.2 Liczba zakupionych środków trwałych w pkt E2 Główne wskaźniki realizacji celów projektu – główne wskaźniki produktu.

Z punktu E1 określono planowany termin rozpoczęcia realizacji projektu na 1 października 2012r., zaś termin zakończenia rzeczowej i finansowej realizacji projektu na 30 września 2013r. W pkt E2 - główne wskaźniki produktu pod pozycją P.8.2.2 Liczba zakupionych środków trwałych beneficjent wpisał liczbę 11 w roku 2012, zaś

liczbę 23 w pozostałych latach 2013 – do 2016. Z treści wniosku nie można jednak dociec, jakie konkretnie środki mieszczą się w tych właśnie liczbach. W punkcie E4 – harmonogram rzeczowo-finansowy, w kategoriach wydatków ujęte zostały zarówno nieruchomości lokalowe jak i wyposażenie apartamentów. Tak też opisana została realizacja w pkt D10.Opis projektu. Z kolei w pkt 4-2 Biznes planu skarżący wskazał, że zakres inwestycji obejmuje zakup 11 apartamentów (co mogłoby tłumaczyć liczbę 11

w roku 2012) oraz wyposażenia do każdego z nich zgodnie z zestawieniem stanowiącym załącznik nr 17 wniosku, zawierającym w sumie 36 pozycji.

Treść wniosku, także poprawionego po piśmie z 3 sierpnia 2012r. nie wyjaśnia zatem, co beneficjent rozumie pod liczbą 23 środków trwałych, które zamierza zakupić w roku 2013, a następnie po tyle samo w kolejnych latach 1014-1016. Niewątpliwie nie ma

w nim spójności pomiędzy treścią punktu D11 i E7 w zakresie, o jakim mowa wyżej.

Dlatego rację ma instytucja zarządzająca przyjmując, że skarżący nie uzupełnił braku formalnego wniosku stosownie do wezwania, co uniemożliwia prawidłowe monitorowanie realizacji projektu i powoduje konieczność odrzucenia wniosku na podstawie § 4.II.pkt 11 regulaminu.

Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 30c ust.3 pkt 2 ustawy o polityce rozwoju.