Ustawa o podatku tonażowym

1. Podstawę opodatkowania podatkiem tonażowym stanowi dochód przedsiębiorcy żeglugowego z działalności podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 3 działalność opodatkowana podatkiem tonażowym, ust. 1 i 2, odpowiadający iloczynowi dobowej stawki ustalonej zgodnie z art. 5 dobowa stawka opodatkowania, ust. 1-3 oraz okresu eksploatacji w danym miesiącu wszystkich statków przedsiębiorcy żeglugowego, z których dochód opodatkowany jest podatkiem tonażowym.
2. W przypadku przedsiębiorców żeglugowych, o których mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych pkt 3 lit. b, podstawę opodatkowania podatkiem tonażowym stanowi dochód z działalności podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 3 działalność opodatkowana podatkiem tonażowym ust. 1 i 2, odpowiadający iloczynowi dobowej stawki ustalonej zgodnie z art. 5 dobowa stawka opodatkowania ust. 1-3 oraz okresu eksploatacji w danym miesiącu wszystkich statków spółki cywilnej lub spółki jawnej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, z których dochód opodatkowany jest podatkiem tonażowym, określony proporcjonalnie do prawa takiego przedsiębiorcy żeglugowego w udziale w zysku spółki. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

1. Dobową stawkę ustala się w zależności od pojemności netto (NT) statku od każdych 100 jednostek, według stawek wyrażonych w euro, określonych w tabeli.

Lp.	Pojemność netto (NT) statku	Stawki do obliczenia dochodu
1	do 1000	0,5 euro za każde 100
2	od 1001 do 10000	0,35 euro za każde 100 powyżej 1000
3	od 10001 do 25000	0,20 euro za każde 100 powyżej 10000
4	od 25001	0,10 euro za każde 100 powyżej 25000

2. Dobową stawkę ustaloną zgodnie z ust. 1 przelicza się na złote według kursu średniego euro z ostatniego dnia miesiąca, za który stawka jest obliczana, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. W przypadku gdy na ten dzień kurs średni nie został ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs ostatnio ogłoszony w danym miesiącu.
3. Dla celów obliczeniowych pojemność netto (NT) statku zaokrągla się w sposób następujący:
1) pojemność netto (NT) mniejszą niż 50 jednostek pomija się;
2) pojemność netto (NT) 50 jednostek i więcej podwyższa się do pełnych 100 jednostek.
4. Podatek tonażowy wynosi 19 % podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 4 podstawa opodatkowania,

1. Dochodów przedsiębiorcy żeglugowego z działalności określonej w art. 3 działalność opodatkowana podatkiem tonażowym ust. 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 8 opodatkowanie przychodów ze sprzedaży statków, nie łączy się z innymi dochodami (przychodami) przedsiębiorcy żeglugowego podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie innych ustaw.
2. W okresie opodatkowania podatkiem tonażowym przedsiębiorca żeglugowy jest obowiązany prowadzić odrębny wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością, o której mowa w art. 3 działalność opodatkowana podatkiem tonażowym ust. 1 i 2, a w przypadku przedsiębiorcy żeglugowego, o którym mowa w art. 2 katalog pojęć ustawowych pkt 3 lit. b, wykaz obowiązana jest prowadzić spółka cywilna i spółka jawna niebędąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o którym mowa w ust. 2, kierując się koniecznością prawidłowego określenia, dla celów podatku dochodowego, wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i stawki amortyzacyjnej.

1. Przychody uzyskane przez przedsiębiorcę żeglugowego będącego podatnikiem podatku tonażowego ze sprzedaży statków, w części niewykorzystanej na nabycie własności lub udziału we współwłasności, remont, modernizację lub przebudowę statków, w okresie 3 lat od dnia sprzedaży, są opodatkowane stawką ryczałtową w wysokości 15%.
2. Podatek z tytułu, o którym mowa w ust. 1, podlega wpłacie, bez wezwania, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin do wydatkowania przychodu na cele wskazane w tym przepisie.